Morea, het afscheid van Polynesië

18 oktober
Dit was een reisdag, maar voor ik daarover begin eerst even een reactie op een aantal opmerkingen. Het idee is ontstaan dat wij elke morgen extreem vroeg opstaan. Maar 6 uur is een normale tijd geworden en dat heeft te maken met de omgeving waar we zijn. We zitten grotendeels in de tropen en dan is het om 6 uur s'morgens licht en 6 uur s'avonds donker. We liggen dan ook vaak al om 9 uur op bed. Verder komt er in Polynesië ook nog een andere factor bij. De meeste bewoners hier hebben een aantal kippen en meestal met een bijbehorende haan. En die krengen beginnen al om 4 uur s'morgens te kraaien. Vooral als je bij een dorp in de buurt zit steken die beesten elkaar aan en kun je daarna het slapen wel vergeten.
Overigens is het leuke dat je die kippen overal tegenkomt omdat hier alles min of meer open is. In een restaurant, maar ook in de terminal van het vliegveld dus :-)

Ok nu verder. s'Morgens spulletjes weer ingepakt en naar het vliegveld gebracht om, via Bora Bora terug te vliegen naar Papeete op Tahiti. Eerst een vlucht van 15 minuten en daarna ruim een half uur. In Papeete zijn we met een taxi naar de Ferry terminal gegaan om daar een boot naar Morea te nemen, een kleiner eiland ten noorden van Tahiti.
Daar werden we opgewacht door Anne-Francoise en Serge die ons naar hun B&B brachten aan de voet van de Mou'a Puta, een bergtop aan de zuidkant.
Anne Francoise komt uit Bretagne in Frankrijk en Serge is geboren en getogen op Morea. Hij heeft in het Franse leger gediend en daardoor hebben ze elkaar ontmoet.
Ik moest gelijk denken aan onze ex buren, Frans en Nellie, die een B&B zijn begonnen in Spanje. Serge is een joviale kerel die af en toe even langs loopt om een praatje te maken en Anne-Francoise is het zorgzame type die lekkere dingen, zoals eigen gemaakte jam en pannenkoekjes, serveert bij het ontbijt.
En dan het houten huisje op palen met een rieten dakje en een heerlijk terras met een bank en een hangmat die uitzicht biedt over het dal.
Midden in een dorpje waar je de lokale sfeer kunt proeven. En iedereen die je vriendelijk groet als je langsloopt. Een heerlijk relaxed volk van mooie mensen die alle tijd van de wereld hebben. Ons valt overigens wel op dat ze het hier goed voor elkaar hebben. De meeste oudere Polynesiërs, die wij gesproken hebben, zijn vaak al voor hun 50ste met pensioen gegaan via een goeie regeling vanuit Frankrijk. En wij maar denken dat ze in Griekenland vroeg met pensioen gaan :-)

Een echte keuken is er niet in het huisje, maar 500 meter verderop kun je eten halen in een rijdende keuken. En ook dat was dik voor elkaar. Dus weer genieten.

19 oktober
Toen we gedoucht waren stond er een enorm ontbijt klaar met fruit uit eigen tuin, stokbrood, jam en pannenkoekjes. Veel te veel voor 2 personen maar we hebben ons best gedaan.
Daarna zijn we een wandeling gaan maken naar een waterval die wat hoger in de berg is. Ook de hond Iki van de verhuurders ging gezellig mee. Nu regende het af en toe en dat zorgde voor een avontuurlijk tochtje omdat het over een paadje met gladde keien stijl omhoog ging. Eenmaal boven was het niet echt spectaculair omdat er niet zo veel water naar beneden kwam, maar het werd toch tijd dat we weer eens wat beweging kregen.

Terug bij het huisje hebben we de auto meegenomen van de verhuurders om een rondje over het eiland te maken. Wel jammer dat het weer deze keer niet meezat, want daardoor ziet alles er een stuk minder vrolijk uit. Eerst zijn we langs een nagebouwd Polynesisch dorpje gekomen, Tiki, waar ze regelmatig dans shows hebben. Daar even gezellig zitten babbelen met een van de bewoners over de problemen die ze hier ondervinden met de watervoorziening en al het plastic afval. Wel grappig dat hier wat dat betreft de zelfde afval problematiek plaatsvindt als bij ons. En gelukkig nemen ze hier nu ook maatregelen om daar iets aan te doen.
Daarna doorgereden naar de Belvedère, een uitzichtpunt aan de zuidkant van het eiland. En een fabriek bezocht waar ze vruchtensap en likeur produceren. Dat mochten we proeven en ik moet zeggen dat je wel verschil proeft met de gesuikerde sappen die wij normaal drinken. Ook de likeur was goed te doen, maar meenemen konden we toch niet want dat zou problemen geven bij import in Nieuw Zeeland op zaterdag. En om in 1 dag nu een fles leeg te drinken is zelfs ons te gortig.

Daarna nog wat rondgekeken in een dorpje en weer terug naar ons huisje. Een rondje van 60 km, dus goed te doen in een paar uurtjes.
Ook deze keer weer eten gehaald bij de rijdende keuken en daarna lekker rustig op het balkon relaxen met een zwoel windje en een glaasje wijn.

20 oktober
Vanmorgen begon het met een stevige plensbui en hebben we dus op het gemak ontbeten. Tegen t10 uur brak het zonnetje weer door en zijn we een eindje verderop naar het strand gegaan. Even lekker afkoelen in het water, want met een temperatuur van 30 graden en een hoge luchtvochtigheid is het best een beetje benauwd.
Rond de middag weer terug naar ons huisje en op het gemak alles weer ingepakt. We vliegen vannacht om 1 uur vanaf Papeete naar Nieuw Zeeland. En omdat de laatste boot hier om 16:40 uur vertrekt moeten we dus vanmiddag al weg. Mooi nog even tijd om een paar uurtjes een boek te lezen met een lekker biertje erbij en een stukje Franse kaas.
Nu krijgen we de pech dat we de andere kant opgaan. We vertrekken vrijdagmorgen om 1 uur vanaf Papeete en komen dan, na een vlucht van iets meer dan 6 uur, aan om 6:25 uur op zaterdag 22 oktober. 21 0ktober wordt deze keer dus een kort dagje van een paar uur.
In Auckland stappen we over op een vlucht naar Christchurg en daar gaan we dan ons campertje ophalen voor de komende weken. Einde Tahiti avontuur dus.