Dag 1 en 2, op naar Rio

We zijn weer op avontuur. Deze keer naar Zuid Amerika met als startpunt Rio de Janeiro.
Gisteren zijn we met een rechtstreekse vlucht vanaf Schiphol vertrokken naar deze wereldstad. Bij vertrek was het slecht weer en de eerste najaarsstorm was begonnen. Een goede reden voor NS om de trein een vertraging te bezorgen van 10 minuten. Vermoedelijk weer wat blaadjes op de rails. En daarmee leek het er op dat we de aansluiting bij Amsterdam Arena zouden missen. Op de een of andere manier hebben ze toch nog wat tijd in weten te halen (wind mee en zo) en had de aansluiting ook vertraging. We waren in elk geval ruim op tijd bij de incheck balie voor onze rechtstreekse vlucht naar Rio.

Gelukkig was de vlucht niet uitgevallen, alleen maar een beetje vertraagd. Na het opstijgen zaten we al snel in de wolken en tot in de buurt van Londen was er verder niet veel te zien. Daarna zijn we begonnen met de oversteek naar Zuid Amerika en was er uren lang niets anders te zien dan water met golfjes. Een saaie vlucht dus.
Pas in de buurt van Fortaleza, Brazilië, kwam er weer land in zicht en de laatste 3 uur bleef dat zo tot Rio de Janeiro.

Om de verveling van zo'n 11,5 uur vliegen een beetje te verdrijven maar een paar filmpjes bekeken op een minischermpje. Tekenfilm Rio en Rio2 om een beetje in de stemming te komen. Dan merk je pas dat KLM heel wat anders is als Emirates. Knieën in m'n nek en de videoschermen incl. bediening waren echt antiek. Maar het eten was goed en voldoende, dat maakte het dan weer een beetje draagbaar.

Bij aankomst in Rio om 19:00 uur lokale tijd was het inmiddels zwaar bewolkt en begon het al donker te worden, dus ook bij de landing was niet zo veel te zien. Uitstappen duurde best wel lang en daarna begon het grote wachten voor de Douane. Meevaller daarna was dat ons vervoer keurig klaar stond en waren we om 21:00 uur in het hotel, Castelinho38 genaamd. Een gezellig boutique hotelletje in de wijk Santa Teresa. Omdat het nog vroeg was zijn we nog even een biertje gaan drinken in het centrum van de wijk. Nu is dat best wel een avontuur, want deze wijk is grotendeels tegen een berg aan gebouwd en moesten we via een flink aantal trappen naar beneden. Na het biertje (600 Cl) uiteraard weer de zelfde weg omhoog en dat viel niet mee. En om 23:00 zijn we uitgeput in bed geploft.

Vanmorgen, 22 oktober, weer vroeg op, want we zouden om 8:30 worden opgehaald door een gids voor een rondleiding. Nu was dat niet zo erg, want we moesten ons toch nog een beetje aanpassen aan de 4 uur tijdsverschil.
De gids bleek Olivia Alves te zijn en ze was iets later omdat ze in de file stond. Ook hier dus. Ik weet niet of het aan ons ligt, maar ook deze keer hadden we weer een super gids. Ze was super enthousiast en wist enorm veel over haar stad te vertellen. Soms was een stiltemomentje welkom geweest, maar daar was overheen te komen.
Verder gaf ze aan dat het geen enkel probleem was om mijn camera mee te nemen en daar was ik wel blij om. Want uiteraard wil je toch ook foto's maken van zo'n bijzondere stad. En naar later bleek hadden we ook nog eens het geluk dat ze in een z.g. Favela woonde wat voor ons betekende dat we ook daar een bezoek konden brengen.

Maar eerst gingen we naar de Corcovado berg met het Christus beeld. Moet je natuurlijk gezien hebben als je in Rio bent. Nu had het s 'nachts geregend en was het eerst nog bewolkt, maar dat trok gelukkig al snel weg. En dan heb je boven een prachtig uitzicht over de stad.
Terug naar beneden en onderweg hebben we besproken wat we verder zouden doen. Ze zou ons in elk geval de stranden laten zien en als we dat wilden konden we aan het eind van de dag naar de Suikerbroodberg om daar de zonsondergang te bekijken. Dat laatste raadde ze echter af omdat het nog steeds bewolkt was en er dan niet veel kans is op een mooie zonsondergang. Wat we ook konden doen was de Favela bezoeken waar ze zelf een appartement heeft.
Favela's zijn sloppenwijken in Rio die ontstaan zijn doordat arme immigranten in Rio woonruimte zochten/bouwden op vaak lege plekken langs de berghellingen. Deze wijken zijn beheerst door drugsdealers, maar de laatste jaren zijn een aantal daarvan schoongeveegd door de politie die nu zorgen voor rust en orde. Daardoor zijn ze betrekkelijk veilig en omdat Olivia daar zelf ook woont en veel heeft gedaan voor die gemeenschap, wordt ze gerespecteerd en haar klanten dus ook.

Aangekomen bij haar appartement zijn we met een z.g. moto taxi naar boven gereden. Helmpje op en daarna vol gas door smalle straatje naar boven de berg op. Nu heb ik al vaker achter op een motor gezeten, maar niet stijl omhoog en dan met haarspeldbochten en tegenliggers die nauwelijks in die straatjes pasten. Maar ook dit avontuur hebben we overleefd en werden we keurig boven in de Favela afgezet. Terug zijn we gaan lopen via een weg van trappetjes naar beneden. Geweldig om hier doorheen te lopen en lekker uit m'n dak gaan met mijn camera zonder dat ik me ook maar een moment bedreigd voelde. Iedereen was vriendelijk en af en toe werd er even een praatje gehouden waarbij we dan een lesje Portugees kregen. Is overigens niet blijven hangen hoor dus maak je geen zorgen.
Beneden aangekomen zijn we een barretje ingedoken om te lunchen en intussen te genieten van alles wat voorbij komt en uiteraard een lekker koel biertje. Al met al een super ervaring.

De rest van de middag zijn we langs de beroemde stranden van Leblon, Ipanema en Copacabana gereden en zijn bedolven onder de bedragen die de appartementjes daar kostten. Gaat hem dus niet worden om hier heen te verhuizen van dat pensioentje wat straks overblijft.
Daarna kregen we nog wat tips voor morgen en werden, best wel vermoeid, weer afgezet bij ons hotel. Dan merk je toch wel dat je op kantoor een luizenleven hebt en weer even moet wennen aan dit soort actieve dagen. Nu maar zien wat morgen ons gaat brengen. In elk geval mooi weer is ons beloofd.