Tangariro National Park, Rotorua en Hobbiton

13 november
Toen we opstanden scheen het zonnetje en leek het een mooie dag te worden. Eenmaal onderweg bleek dat we nu toch wel zo langzamerhand moesten weten hoe veranderlijk het weer is en zaten we al snel weer in een miezerig buitje met laaghangende bewolking.
Eerste doel voor deze dag was Tangariro National Park met Mount Ruapehu, een vulkaan van 2590 meter hoog die nog niet zo lang gelden actief is geweest. Hier en daar zie je nog wat stoom uit de flanken komen.
De weg stopt bij een wintersportplaatsje, Iwikau Village, op ongeveer 1100 meter hoogte, maar al voordat we daar waren zaten we in de snel voorbij waaiende wolken. Op de webcam in het bijbehorende restaurant konden we wel af en toe wat van de top zien, maar de liften er naartoe werkten die dag niet.
Met 3 graden boven nul en geen zicht ook eigenlijk niet zo vreemd.
Dit is overigens ook de site waar "Mordor" uit de film Lord of de Rings ligt, maar door de dichte bewolking hebben we daar niet veel van gezien.
Vanuit het restaurant loopt een wandelroute over de vulkaankraters in het park, de Tongariro Alpine Crossing. Deze duurt tussen de 7 en 9 uur en is alleen te doen met een goede gids. En dan nog krijg je te maken met snelle wisselingen in het weer wat de tocht er niet eenvoudiger op maakt. Je komt onderweg nog een aantal lokaties tegen die ook in Lord of the Rings zijn gebruikt, zoals mount Doom, vanwege het ruige vulkaan landschap. Voor ons in elk geval een beetje te veel en hebben we dus niet gedaan.
Onderweg naar beneden kwamen we ook nog een prachtige waterval tegen die, uiteraard door de hevige regenval van de afgelopen dagen, een enorme hoeveelheid water te verwerken kreeg. Dat is dan wel weer mooi van dit weer ;-)

Rond de middag waren we aan de zuidkant van Lake Taupo en hebben daar op een parkeerplaats met een fantastisch uitzicht zitten genieten van een broodje hamburger en het uitzicht. Tot er een bus vol Aziaten werd gedropt. Dat is net een overval. Iedereen snel de bus uit en 80% loopt dan met een GoPro aan een steeltje selfies te maken. Alleen of met de hele groep, opa en oma samen en ga zo maar door. En elkaar steeds in de weg staan. Wij dus inpakken en wegwezen.

Voor de nacht hebben we een camping in Taupo opgezocht en zijn s'avonds na het eten nog even het stadje in gegaan. Dat is dan wel weer het vreemde hier. Langs het meer staan een flink aantal motelletjes met uitzicht, maar er is aan de waterkant nauwelijks een barretje te vinden om even een kop koffie of een biertje te drinken. Die vindt je verderop in het stadje tussen de winkels.

14 november
Dan wordt je wakker omdat je belaagd wordt met berichtjes of alles goed is bij ons. Want in Nederland is uitgebreid in het nieuws dat er een hevige aardbeving heeft plaatsgevonden en de kust deels ontruimt wordt omdat er een Tsoenamie wordt verwacht. Nu lag het centrum bij Kaikoura en daar waren we al weer een tijdje weg uit de Bed & Breackfast. Maar we waren s'nacht wel wakker geworden omdat het campertje licht stond te schudden. Eerste denk je dan, dat zal de wind wel zijn. Maar het was windstil en dan kan je alleen maar bedenken dat een of andere dronken grappenmaker een geintje uithaalde. Maar omdat het al snel ophield hebben we er verder niet bij nagedacht. Totdat s'morgens al die berichtjes binnenkwamen natuurlijk. Toen werd duidelijk wat er aan de hand was. Je maakt wat mee op zo'n vakantie in Nieuw Zeeland. En als je dan de beelden ziet van de weg bij Kaikoura dan hebben we geluk gehad dat we daar weg waren.

Nu was de ijskast bijna leeg dus eerst op pad voor de nodige vulling. Tank vol en weer op pad. Volgende doel Rotarua langs de Thermal Explorer Tourist Route.
Dit gebied is sterk vulkanisch en op veel plaatsen zie je dan ook stoom uit de grond komen. Wij eerst het Craters of the Moon Park in. De naam geeft het al een beetje aan, een park met diverse kraters waar veel stoom en soms wat gebubbel van modder uit kwam. Wel gek, want overal om je heen kwamen de rookpluimpjes omhoog en eigenlijk liep je dus op een diep gelegen kokende grot. Een deel hiervan wordt afgetapt voor een dichtbij gelegen warmte centrale waarmee ongeveer 5% van de benodigde energie wordt opgewekt.

Weer een eind verder kwamen we bij een volgend vulkanisch gebied, de Wai'O´Tapu Thermal Area, waar ook een geiser zou moeten zijn. Daar waren we echter te laat voor want die gaat elke dag om 10:15 uur spuiten. Toch het park ingegaan en daar werden we geconfronteerd met een veel uitgebreider assortiment actieve kraters in diverse afmetingen.
Een grote kokende, melkkleurige waterplas met langs de kanten rode korsten, knalgroene meertjes en gele of rode aanslag langs de rotswanden van de opspuitende gassen. En overal rook het naar rotte eieren.
En dan zie je er toch nog diverse plantjes groeien die dus in een dergelijke omgeving kunnen overleven.
We hebben daar in elk geval meer dan een uur rondgelopen en genoten van de diversiteit aan kleuren.

Tegen 6 uur weer een camping opgezocht, iets voorbij Rotorua. Daar de keuken opgezocht en aan het eten begonnen. Op een gegeven moment hoorden we een hoop herrie en konden zien dat er een vliegtuigje laag overvloog. Ik dacht dat het wel een bekende was die even laag over vloog om iemand gedag te zeggen.
Een kwartiertje later kwam er echter een groter vliegtuig laag over en bij nader inzien bleek dat we met ons campertje zo'n 30 meter van de landingsbaan stonden. Maar gelukkig stopte dat om 8 uur en hadden we er de rest van de nacht geen last meer van.

15 november
Opgestaan en teruggereden naar Wai'O'Tapu om naar de Lady Knox Geyser te kijken. Nu hadden ze al gezegd dat de geiser stipt om 10:15uur zou spuiten en dat dit zelfs aangepast werd met de zomertijd. Nu dachten wij dat het een geintje was, maar eenmaal ter plaatse bleek hoe dit in zijn werk gaat. Een van de medewerkers houdt zijn verhaaltje en kiept vervolgens een zak zeeppoeder in de krater. Daardoor wordt deze gestimuleerd en begint na een paar minuten te borrelen. Dan komen er grote schuimvlokken over de rand en vervolgens begint hij te spuiten. Hadden we dat geweten dan had ik er de vorige dag zelf wel zeep in gegooid :-)
Na afloop zijn we teruggereden naar Rotorua en omdat het weer eens plensde van de regen zijn we daar een museum in gedoken. Dat was wel boeiend want er werd uitgelegd hoe de Polynesiërs hier rond 800 na Christus zijn heen gekomen en dat er na verloop van tijd de nodige stammenoorlogen waren. Na 1800 kwamen er Europeanen bij en die zijn begonnen met de verkoop van geweren aan de Maori's.
Dat heeft er voor gezorgd dat er uiteindelijk niet zo veel overbleven.

s'Avonds zijn we naar een show met diner geweest net buiten Rotorua. De Mitai Maori Village. Ook daar werd weer het nodige verteld over de aankomst van de eerste Polynesiërs, die overigens uit Raiatea kwamen. Leuk dus dat we daar ook geweest waren en ook hun heilige plaatsen hadden gezien.
Vervolgens werd buiten de aankomst van de kano getoond, waarbij ze door een smalle beek peddelden in originele kledij. En daarna een show waarbij af en toe ook een beetje zelfspot werd toegepast. Onder andere over de huidige leef omgeving waar het voortdurend ruikt naar rotte eieren en je elke morgen weer opstaat met die heerlijke geur.
Het diner dat we kregen was bereid door alles in de hete grond te stoppen, af te dekken en daar een paar uur gaar te laten worden. Vooral het schapenvlees was super en Hil was helemaal weg van de zoete aardappels, die door dit proces nog een graadje zoeter waren.
Na afloop kregen we nog een soort jungletocht, maar dat was, vanwege de zware regenval, wat minder. De gloeiwormen, die er hadden moeten zijn , hadden zich volgens mij ook grotendeels verstopt onder parapluutjes. En in de natuurlijke bron, waar normaal forel en aal hoorde te zwemmen in helder water, was ook niet veel te zien omdat de regen zorgde voor troebel water.
En om 10 uur werden we weer netjes afgezet op de camping. Super geregeld en een mooie show om mee te maken.

16 november
Deze dag stond Matamata op de planning. Nu denk ik dat niemand die naam iets zegt, maar binnen die gemeente ligt een boerderij waar Hobbiton ofwel de Shire is opgebouwd. Dan begint het bij een aantal al te dagen. Dit is namelijk de filmlokatie waar Frodo en zijn familie woont. Hier zijn zowel de Lord of the Rings als de Hobbit opgenomen. En alle huisjes hebben ze weer in ere hersteld.
In elk geval is het nu een goudmijntje denk ik. Rond de middag worden er bussen vol toeristen afgeleverd.
Gelukkig was het terrein groot genoeg zodat je niet heel veel last van elkaar hebt, maar soms stond je in de rij om even te kunnen kijken of een fototje te maken. Uiteraard wilde iedereen bij een aantal van de huisjes zelf op de foto.
Alleen kon je nergens de huisjes in, want achter de deur is verder helemaal niets ingericht. Je krijgt in elk geval de perfectie te zien die de films tot zo'n enorm succes hebben gemaakt. een voorbeeld hiervan is een boom die ze boven een van de huisjes hebben geplaatst. Van een afstandje is deze niet van echt te onderscheiden. Aan de takken zitten duizenden blaadjes die een voor een bevestigd zijn. En die boom komt in totaal ongeveer 5 seconden in beeld in de film. Bizar hoeveel tijd hierin is gestoken.
Aan het eind krijg je een hobbit biertje aangeboden in de "Green Dragon Inn", een gezellige kroeg waar je eventueel ook s'avonds een diner in Hobbit steil kan genieten. Weer een dag met een overdosis foto's dus en gelukkig ook de nodige zonneschijn.

Na afloop zijn we naar het Noorden gereden richting Coromandel Peninsula. Daar zijn we naar de Oostkust gereden en hebben bij Opoutere Beach een camping gevonden. Deze lag vlak aan de kust en via een bospaadje kon je naar het strand. Echt een super locatie en we hebben daar, voor het eerst sinds we in Nieuw Zeeland zijn, buiten gegeten. Niet helemaal omdat het mooi weer was, maar deels ook omdat deze camping geen zitplaatsen binnen had. Eerlijk gezegd was het best wel een beetje fris en zaten we met een dik vest aan te eten ;-).