Milford Sound, Paradise en Siberian Adventure

31 oktober
s'Morgens stonden we even in twijfel of we rechtstreeks richting Queenstown zouden gaan of eerst nog naar Milford Sound. De reden hiervoor was dat het 120km is van Te Anau naar Milford Sound en je moet de zelfde weg weer terug. Nu was het mooi weer en dat gaf voor ons de doorslag om toch voor het laatste te kiezen. Onderweg kwamen we eerst langs Mirror Lakes waar je, zoals de naam al aangeeft, de omgeving gespiegeld ziet als er geen wind staat. Als grap hadden ze langs de kant een bordje in spiegelschrift geplaatst. Nu was het bij ons niet helemaal windstil maar het effect was duidelijk zichtbaar.
Een eindje verderop kwamen we op een parkeerplaats een Kea tegen, een berg-papegaai. Deze was druk bezig de raamrubbers van een auto te slopen waarvan ze waren vergeten het raam dicht te doen. Daar schijnen ze graag mee te spelen, maar de eigenaresse was daar, geloof ik, niet zo erg gelukkig mee.
Verder waren er nog een aantal watervallen en uiteindelijk kwamen we bij Milford Sound uit. Daar was het inmiddels al weer een beetje dichtgetrokken, maar dit gaf nu juist een mystiek effect aan de omgeving en dat paste wel.

Op de terugweg hebben we nog even overwogen om te gaan wildkamperen langs een meer, maar inmiddels stond er een koude wind en dat zou betekenen dat we dan in de camper moesten eten. Dus het bed afhalen en alles ombouwen. Misschien zijn we een beetje verwend geraakt, maar we gingen toch liever op zoek naar een camping met keuken.
Dus nog een uurtje doorgereden en een plek gezocht op een camping in Mosburn. Dat was tevens weer een boerderij waar ze schapen en alpaca's hielden en die mocht je voeren met brokjes. Ook liepen er wat lammetjes maar die waren toch wat schuw.
De eigenaar vertelde nog dat ze in het verleden begonnen waren met het fokken van de alpaca's voor de wol, maar dat viel uiteindelijk tegen.
Nu liepen ze tussen de schapen en beschermden deze als ze jongen kregen. Er liep er eentje bij waaraan hij kon zien als er een probleem was bij de geboorte van een lammetje. Dan bleef die alpaca langdurig bij het schaap staan en dat was voor de eigenaar een sein om te gaan kijken wat er aan de hand was. Grappig dat sommige beesten zulk gedrag hebben.

1 november
Weer verder doorgereden naar Queenstown en daar aangekomen eerst boodschappen gedaan.
Vanuit Queenstown hebben we een ommetje van 50km gemaakt via Glenorchy naar Paradise, een locatie waar ze o.a. opnames hebben gemaakt voor de films "The Lord of the Rings". Op die locatie zou "Isengard" liggen, een gebied met reusachtige bomen. Om een idee te geven hoe hoog die zijn is Hil er naast gaan staan. Echte woudreuzen dus.
Daarna weer terug naar Queenstown en van daar uit een weg stijl omhoog naar Cardrona, een wintersportoord en vervolgens Wanaka, een stadje aan Lake Wanaka. Toen we daar aankwamen was het al 6 uur en dus zijn we maar direct doorgereden langs het meer naar Makarora om daar een camping te zoeken. Inmiddels regende het stevig en we waren blij dat er bij de camping een warme keuken zat om het eten klaar te maken.

2 november
Vroeg opgestaan want voor deze dag stond er weer een activiteit gepland. Om 10 uur moesten we ons melden bij Wilkin Jet & Helicopters voor de Siberian wilderness adventure en die zat net naast de camping dus dat was wel makkelijk.
Met een helikopter zijn we eerst over het Mount Aspiring National Park gevlogen. Vlak over de besneeuwde toppen en langs bergkammen. De piloot had er vooral lol in om vlak over een bergkam te vliegen en dan naar beneden te duiken. Geweldig om mee te maken.

Na 20 minuten werden we afgezet bij een berghut en konden we een bergpad volgen naar de Wilkin River. Een wandeling van 3 uur door de bergen en langs watervallen. Nu waren we met een stelletje uit België en dat was onderweg erg gezellig. Maar vooral het laatste stuk was redelijk steil naar beneden en dat kostte ons wat meer tijd dan gepland. Bij de Wilkin river zouden we opgepikt worden door een jetboot die ons weer terug zou brengen naar Makarora. Toen wij echter beneden kwamen waren de dames nog onderweg en hebben we afgesproken dat wij zouden wachten op de volgende boot. We hadden een lekker zonnetje en dan konden we mooi op het gemak onze lunch opeten.
Na 10 minuten hadden we daar wel wat spijt van want het bleek dat het langs de rivier vol zat met zandvliegen. Nu doen de mannetjes geen kwaad maar de vrouwtjes hebben bloed nodig om zicht te kunnen voortplanten. En dan blijkt al snel dat mensen een gewild slachtoffer zijn. We waren dan ook blij toen de boot in zicht kwam na een uur.
Snel instappen en daarna met een snelheid van 65km per uur over stroomversnellingen en tussen smalle doorgangetjes. En dan af en toe werd er op volle snelheid een 360 graden draai gemaakt waarbij het water alle kanten opspatte. En dat over water van vaak maar 20 cm diep.
Al met al was het weer een bijzondere dag waarbij we dan ook nog eens het geluk hadden dat het prachtig weer was.
Terug in Makarora hebben we nog even gezellig een biertje gedronken en zijn daarna op pad gegaan naar Haast aan de westkust.

3 november
Vanuit Haast zijn we eerst naar Haast Beach gereden en hebben daar even een lekker stukje over het strand gelopen. We hadden het strand kilometers ver voor ons alleen. Nu scheen het zonnetje wel, maar het was niet echt strandweer. Een enkele visser was op pad en verder niemand. Overigens denk ik niet dat je het water in kon, want er stond een enorme branding en volgens mij werd je daardoor letterlijk geplet als je in het water ging.

Daarna zijn we langs de kust naar het noorden gereden en gestopt op een parkeerplaats bij Monro Beach, waar een pinguïn kolonie zou zitten. Naar het strand liep een wandelpad door een oerwoudachtige omgeving. Heen en terug hebben we anderhalf uur gewandeld. Helaas zonder een pinguïn te zien, maar wel een prachtig strand met mooie rotsformaties.

Vanaf de parkeerplaats zijn we verder gereden naar het noorden en gestopt bij de Fox Glacier. Daar moest je een stukje naar boven klimmen om dan een blik te kunnen werpen op het onderste deel van de gletsjer.
Een beetje teleurstellend eerlijk gezegd, want het grootste deel dat zichtbaar is wordt bedekt door grijs gruis van de omliggende bergen.
Al met al een sportief dagje met de nodige kilometers wandelen en klauteren. In het nabijgelegen gehucht Fox Glacier zijn we dan ook een gezellig kroegje ingedoken om ons welverdiende biertje te scoren.