EcoCamp, Park Torres del Paine

We zijn inmiddels al een aantal dagen uit de lucht. In EcoCamp geen Internet en ook aan boord van de Stella Australis niet. In Puerto Natales hadden we even een half uurtje toegang en heb ik een stukje bijgewerkt tot aan de aankomst in EcoCamp. Nu ga ik dus maar verder vanaf dat punt.

13 november, EcoCamp
Deze dag waren er twee mogelijkheden wat de activiteiten betreft, een zware wandeling naar de Torres del Paine, de bergtoppen, en een wandelingetje met barbecue en site-seeing in de omgeving. De eerste was een wandeling van 4 uur naar boven en dan weer 3 en een half uur terug. Totaal 22 km, maar ook hier zou het laatste stuk zwaar zijn.
Hil had de wandeling bij de Fitz Roy al meegemaakt en had dus geen enkele behoefte op herhaling. Pieter en Maria twijfelden maar zijn uiteindelijk met Hil meegegaan. En later kregen ze ook nog gezelschap van een pas getrouwd stel uit Australië. Uit de verhalen achteraf was wel duidelijk dat ze een heerlijke relaxte dag hebben gehad, waarbij ze dan ook nog het geluk hadden dat ze een stel Condors op vliegles tegenkwamen en deze van heel dichtbij konden observeren. Ook de Pisco Sour, een lokale mix met volgens mij een behoorlijke hoeveelheid alcohol, was goed bevallen en de barbecue was super.

Ik ben wel meegegaan met de wandeling en achteraf viel deze best wel mee. Inderdaad 4 uur naar boven, maar daar was het inmiddels prachtig weer en dat zorgde voor een fenomenaal uitzicht. Zelfs nauwelijks wind, wat hier echt ongebruikelijk is. Onderweg wist Sara, onze gids, veel te vertellen over plantjes en dieren die we tegenkwamen en ook het nodige over de originele bewoners. Na een tijdje bleef echter een deel van de groep steeds verder achter en hebben we deze gesplitst om de anderen niet al te veel op te houden. Met deze groep ging de tweede gids mee, Diégo.
Terug ben ik met 2 Russen uit St. Petersburg meegelopen en dat ging in een rap tempo. We waren in 3 uur terug en onderweg hadden we ook nog het geluk dat de bevoorrading van een restaurantje net aankwam. Dit ging met een karavaan paarden en was grappig om te zien met de gaucho's op de voorste paarden. Dwars door een riviertje. De paarden waren behangen met gasflessen, toiletpapier etc. Zag er grappig uit. Zeker als je bedenkt dat ze over best wel smalle bergpaadjes moesten lopen.

s 'Avonds hadden we weer een perfect diner klaarstaan en daarna nog even gezellig nagetafeld in de bar. Daar zou muziek gemaakt worden, maar uiteindelijk waren we nog maar met 8 man, dus dat ging helaas niet door. Inmiddels was het weer flink omgeslagen en s 'nachts stonden de tenten flink te klapperen in de wind. Maar dat heeft de slaap na zo'n zware dag niet tegen gehouden.

14 november, EcoCamp
Vandaag was er maar 1 activiteit. Met een busje mee voor site-seeing en later zouden we met een bootje op het Lago Grey naar de Grey gletsjer gaan. Onderweg een aantal malen gestopt om te genieten van de uitzichten over het park. Nu moet je wel bedenken dat het National Park Torres del Paine net zo groot is als Nederland en België samen, dus dat betekent dat je ook hier behoorlijke afstanden aflegt over gravel wegen. Het weer werkte deze dag helaas niet echt mee. Wel af en toe zon, maar de wind trok steeds meer aan. En soms kostte het moeite om overeind te blijven.
Gevolgen daarvan was dat de boottocht niet doorging. Als alternatief zijn we een stuk gaan lopen langs het Lago Grey. Daar lagen een paar grote ijsbergen die van de gletsjer waren afgebrokkeld. Al snel werd het daar echter best wel druk omdat er geen alternatief meer was en zijn wij maar naar een restaurantje in de buurt gegaan. Nu dachten we dat we daar als troost getrakteerd werden op bier of koffie, maar toen we weggingen moesten we individueel afrekenen. Dat stuitte op problemen omdat de meesten geen Chileens geld bij zich hadden en het bleek ook nog eens dat een klein biertje of koffie neerkwam op € 5,-. Prijzen die je volgens mij zelfs aan de boulevard in Scheveningen niet eens betaalt. Maar ja, daar leer je dan weer van.

Terug was weer dik 3 uur rijden en we kwamen dan ook pas om 7 uur s 'avonds terug in Ecocamp. Snel douchen en op naar de bar om even af te stemmen wat er de volgende dag zou gebeuren. Pieter en Maria zouden de volgende morgen al om 6:45 uur vertrekken, dus die kregen ontbijt mee. Wij gelukkig pas om 900 uur, dus wij konden op ons gemak ontbijten.