Naar Buenos Aires en dagje Colonia del Sacramento

24 november
We moesten pas rond 1 uur op het vliegveld zijn om de auto in te leveren. Dus besloten we om na het ontbijt eerst naar Trelew te rijden en daar het paleontologisch museum op te zoeken. Deze hadden we de dag ervoor al gezien dus wisten we "ongeveer" waar deze staat. Maar het kostte toch nog een paar rondjes door de stad voordat we hem terugvonden. Ondertussen ook nog geprobeerd te pinnen, maar dat lukte ook nu nog niet.
Met onze laatste peso's dus kaartjes gekocht voor het museum in de hoop dat we later in Buenos Aires wel weer geld konden opnemen.
We kregen een korte rondleiding waarbij wat werd verteld over de evolutie van de dinosauriërs en ons werd tevens het grootste dijbeen tot op heden getoond. Deze was nog maar pas opgegraven en inderdaad een meter of 4 lang. Het beest dat er aan vast zat moet dus gigantisch zijn geweest.
Daarna hebben we zelf nog wat rondgekeken en zijn van daaruit op zoek gegaan naar een restaurant om koffie te drinken. Dit was de automobiel club, een zaak vol met oude foto's en spullen uit de jaren 1920 tot heden.
Al snel bleek dat dit ook echt een rustgevende entourage was, want aan een van de tafeltjes zat een wat oudere man lekker te slapen, met zijn kop koffie nog in z'n hand. Kun je nagaan hoe relaxed wij zijn als we dadelijk weer thuis komen :-)

Na een kop koffie met tosti's zijn we op het gemak naar het vliegveld gereden om daar onze auto in te leveren en te beginnen aan de vlucht naar onze laatste halte in Argentinië, namelijk Buenos Aires.

De vlucht was ook deze keer keurig op tijd en waren we om 5 uur in Buenos Aires en nog geen uur later in ons hotel. Wij daarna op zoek naar een pinautomaat en hosanna, we konden na een aantal pogingen uiteindelijk weer 1000 peso's opnemen. Ongeveer 100 Euro dus, maar in elk geval beter dan niets.
Wij wat boodschappen gedaan en daarna naar een gezellig restaurant hier een eind verderop in de straat. Dat is een belevenis op zich. Zat helemaal vol met voornamelijk Argentijnen. Nu zijn ze daar om te eten, maar ondertussen blijven ze maar kleppen. De een nog harder als de ander. Net een stel uitgelaten schoolkinderen. Maar dat geeft wel een enorm gezellige sfeer en ook het eten was super. Inmiddels hadden we ook al geleerd hoe je hier eten besteld, want de porties zijn vaak enorm. Ik dus een steak besteld en Hil een Tomaten salade. Krijg je dan 2 borden met bestek bij en dan deel je de porties samen.
Gaat overigens nog moeilijk worden om thuis weer aan de normale prak te wennen denk ik. Voordeel is dan wel weer dat we op een beetje normale tijd kunnen eten. Hier is voor 9 uur bijna elk restaurant gesloten.

25 november
Gisteren zag ik bij controle van mijn paspoort dat er nog een paar lege blaadjes in zaten. Leek ons dus een goed idee om die ook gevuld te krijgen met stempeltjes. Vanuit Buenos Aires kun je namelijk met een catamaran in een uur naar de overkant van de Rio de la Plata varen, naar het stadje Colonia del Sacramento in Uruguay. Dit is een oud, voormalig Portugees, vestingstadje met gezellige straatjes, stranden etc. Een rustige omgeving dus in vergelijking met de hectiek in Buenos Aires.
Bij aankomst hebben we daar een paar fietsen gehuurd en zijn op pad gegaan naar het oude centrum. Was wel even lastig, want de straatjes bestaan uitkinderkopjes en dat hobbelt lekker met de fiets.
Van het strand is uiteindelijk niet veel terecht gekomen. We moesten om 9 uur weer terug met de laatste boot en voor die tijd wilden we eerst toch iets eten. Gelukkig kon dit ook al om 6 uur en vonden we grappig restaurantje genaamd El Drugstore. Degene die dit had aangekleed heeft vermoedelijk zelf stevig aan de drugs gezeten, want het was een potpourri van kleurrijke muurschilderingen, posters, gekleurde tafelkleedjes en diverse verzamelobjecten. Iedereen liep hier naar binnen om foto's te maken en de meesten bleven daarna ook eten. Uitstekend voor de klandizie dus.

Na het eten terug naar de fietsverhuur en vervolgens met de boot en de metro weer terug naar het hotel, waar we net voor 11 uur binnenliepen. Op de terugweg hadden we daarbij weer een uurtje winst, want er was een uur tijdverschil met Uruguay.