Salta en de moeizame weg er naartoe

Gisteren was een beetje een zwarte dag. Na een relaxed ontbijtje was ons vervoer naar het vliegveld keurig op tijd. Maar daar aangekomen bleek dat mijn paspoort niet meer in m'n tas zat. De chauffeur ging dus een taxi voor mij regelen om terug te gaan naar het hotel. Zelf moesten ze namelijk iemand oppikken van een andere vlucht. 10 minuten later kwam hij echter terug met het bericht dat ze mijn paspoort in het hotel gevonden hadden en dat deze al per taxi onderweg was naar het vliegveld. Geluk bij een ongeluk dus.
Na een half uurtje kwam de chauffeur aan en konden we inchecken voor onze vlucht. Wij wilden dus net naar de balie gaan toen vrolijk op het bord kwam te staan dat onze vlucht naar Buenos Aires gecanceld was. Een uur voor vertrek nog wel. Nu had ik al voor het begin van onze vakantie een aantal omboekingen gehad van Aerolineas Argentinas en was me inmiddels bekend dat ze vaak te laat vertrokken, maar dit hadden we niet verwacht.

Je kunt je wel voorstellen wat voor puinhoop dat geeft bij de balies want iedereen wil weten wat er dan geregeld wordt en wanneer. Na een uurtje werd er meegedeeld dat eerst werd gekeken naar de passagiers met een aansluitende vlucht. Gelukkig vielen wij daar dus onder. Want wij moesten in Buenos Aires direct weer door naar Salta. We werden omgeboekt naar een vlucht van LAN Airlines. Aansluitend zouden we dan met Aerrolineas Argentinas naar Saltavliegen. Maar daar zat maar een speling van nog geen uur tussen en in Buenos Aires moesten we eerst zelf onze koffers ophalen om ze dan weer opnieuw in te checken voor de volgende vlucht. Achteraf viel dat nog mee want we kwamen ruim op tijd aan en hadden al snel onze koffers te pakken. Uiteindelijk hebben we er dus 12 uur over gedaan om van Iguazu naar Salta te komen terwijl de originele directe vlucht nog geen 2 uur zou duren.
Tot overmaat van ramp had onderweg mijn fototoestel ook besloten er mee op te houden en kon ik niet direct vinden waar dit aan zou liggen. Achteraf bleek het een probleem te zijn met de accu en vermoedelijk ook wat vocht van de watervallen want gelukkig werkt deze inmiddels al weer.

Meevaller was dat er op het vliegveld toch iemand stond om ons op te pikken en om 9 uur s'avonds kwamen we uiteindelijk aan in Hotel del Vino, een gezellig hotelletje. Daar kregen we gelijk een streekwijntje voorgezet tijdens het inschrijven en vervolgens werd ons verteld waar we het beste konden gaan eten.
Wij dus weer op pad en kwamen we terecht in een super sfeer. In een aantal kroegen werd voetbal gekeken met trommels, toeters etc. en iedereen ging helemaal uit z'n dak toen er werd gescoord. Verder was er veel life muziek overal.

In het restaurantje werd voor ons een tafeltje klaargezet op straat en omdat we niet zo heel veel trek hadden hebben we wat kleins besteld. Ik dacht dat ik een cordon blue had besteld en een beetje patat er bij. Maar toen deze geserveerd werd bleek hij een formaat te hebben van 20 bij 20 centimeter. Lijkt er op dat hier alles, wat met vlees te maken heeft, groot moet zijn. Overigens werd er een super lekker wit wijntje bij geserveerd, dus dan vergeet je al snel de moeizame dag.

Vanmorgen zijn we op het gemakje opgestaan. We hadden een vrije dag om op eigen gelegenheid Salta te verkennen. Wij wilden eigenlijk een fiets huren, dus eerst een paar zaakjes afgelopen om dat te regelen. Maar nergens werden fietsen los verhuurd, alleen voor een toertocht in de bergen. Dan maar lopend door de stad en eigenlijk was dat ook goed te doen. Want het centrum is niet zo groot.
Ondertussen ook nog even een nieuwe accu voor de camera gekocht, zodat ik weer een reserve heb.

Vanmiddag hebben we de kabelbaan genomen op de cerro San Bernardo en zijn we, na van het mooie uitzicht genoten te hebben, terug naar beneden gaan lopen. Daarna op het gemakje weer terug richting hotel met onderweg nog een lunch in een gezellig bruin café. Terug in het hotel zijn we lekker het zwembad ingedoken en gaan relaxen in het zonnetje. Je moet namelijk siësta houden nietwaar.
Ik wil niemand jaloers maken maar in deze tijd van het jaar is het toch wel heerlijk als je ergens bent waar ze een stralend blauwe hemel hebben met een temperatuur van bijna 30 graden en een lekker briesje er bij. Net Zuid-Frankrijk in de zomer :-)
Inmiddels is het 7 uur en straks gaan we weer op het gemakje de stad in om te eten. En dan hebben we er al weer een week opzitten. Time flies when your having fun.