Dagje sight-seeing in Maramures

Vanmorgen zijn we eerst naar de vrolijke begraafplaats gereden in Sapanta.
Bizar hoe ze dat hebben gedaan. De kruizen op de graven hebben allemaal de basiskleur blauw. Die symboliseert het blauw van de hemel en daar ga je naartoe als je dood bent. Mag je hopen althans.
Verder is op elk graf iets afgebeeld uit het leven van de persoon die er onder begraven ligt. Zo zie je een afbeelding van een timmerman, bakker etc. Maar ook een afbeelding van een schaapherder wiens hoofd er af werd gehakt in de 2e wereldoorlog en een klein meisje die is overreden door een taxi.
Onder de afbeelding staat een verhaal dat betreking heeft op de overledene.
Als je daar rondloopt is het inderdaad een vrolijke omgeving met gezellige kleurtjes. Daarddoor vergeet je bijna dat het een begraafplaats is.

Daarna door naar Barsana waar we het klooster hebben bezocht. Dit complex bestaat uit een verzameling, voornamelijk houten, gebouwen die in de stijl van Maramures zijn gebouwd. Door heel de regio staan diverse houten kerkjes in vergelijkbare stijl.
Ze lijken opvallen veel op de staafkerkjes in Noorwegen. Alleen zijn die meestal geteerd en erg sober van binnen.
De kerkjes hier zijn van blank hout overdadig beschilderd met iconen en versierselen. En de kloostergebouwen waren ook nog eens voorzien van vele bloembakken. Een schitterende en vooal rustgevende omgeving. Ik denk dat je er ook kan overnachten, want in een van de gebouwen kwamen we een slaapzaal op zoldertegen met een heleboel bedden. Ik dacht even dat ik in het sprookje van sneeuwwitje en de zeven dwergen beland was.

Na het klooster zijn we doorgereden richting zuid en nu staan we, na lang zoeken op camping Mustang in Eremitu. De beheerder is een Hongaar die regelmatig ook in Nederland komt en hij vindt het leuk om af en toe even langs te komen om te babbelen. Zijn vrouw is een Roemeense biologe die nu 2 jaar met zwangeschapsverlof is. Met doorbetaald salaris. Klinkt mooi, maar waar heb je het over. Een maandsalaris van € 375, wat hier een goed salaris is. Moeten wij dus niet aan denken.

We lopen nu wel tegen de beperking aan dat in Roemenië niet veel campings zijn. En als ze er al zijn , dan moet je ze wel zien te vinden. Aan de campinggids hebben we niet veel. Daarin staan in totaal geloof ik 10 campings. Gelukkig had ik van te voren een printje gemaakt van een Internet site. Maar die heeft geen bijgevoegd kaartje. En ook de GPS coördinaten, die worden vermeld, blijken meestal niet te kloppen. Vanmiddag zaten we b.v. midden in de stad Bistrita alwaar een camping zou moeten zijn. Maar er waren alleen maar oude flatgebouwen en een winkelcentrum. Gevolg is dat je op zoek moet naar de volgende camping en kwamen we daar pas om half 9 aan.