El Calafate en Perito Moreno gletcher
Door: Hans Hofman
Blijf op de hoogte en volg Hans
07 November 2014 | Argentinië, El Calafate
In El Calafate werden we keurig opgewacht en met een bus naar ons hotel gebracht. Na Bariloche viel El Calafate wel een beetje tegen. Een hoofdstraat met diverse reisbureautjes en restaurantjes, maar allemaal wel erg kleinschalig.
Het weer was dan wel weer lekker. Zo'n 15 graden, weinig wind en een lekker zonnetje. Ik liep hier dan ook in m'n T-shirt buiten. Pas toen de zon weg was begon je te merken dat de temperatuur niet erg hoog was. Wij een restaurantje uitgezocht met vleesspecialiteiten. Rond het open vuur in de keuken stond het vlees al lekker te bakken. Wij een barbeque voor 2 besteld. Krijg je dus een mini barbeaue op tafel met diverse stukken vlees en worstjes er op. Buikje rond dus en lekker wijntje erbij, genieten weer.
Gelukkig eten ze hier niet zo laat want vanmorgen zouden we rond 8:30 uur worden opgehaald. Na het ontbijt reed de bus al snel weer voor en zijn we vandaag naar de Perito Moreno geweest. Dat is een van de gletsjers hier in de buurt die uitkomt in het Lago Argentino. Eerst per bus 2 uur rijden naar het nationale park Los Glaciares en vervolgens een stuk met een bootje langs de gletsjer. Helaas was het vandaag wat het weer betreft een stuk minder. Laaghangende bewolking en continue regen. Dus was het niet echt lekker om aan dek te staan, maar ja je bent hier nu eenmaal en dan moet je ook alles meepakken, nat of niet.
Aan het eind van de bootocht werden we afgezet op een strandje om daar een gletsjer tracking te doen. Eerst een stukje lopen tot het begin van de gletsjer en daar werden ons de steigijzers ondergebonden. Vervolgens met een Engels sprekende gids de gletsjer op. Ondanks de regen was dit echt een super ervaring. De diep blauwe kleuren tussen het wit. En dan af en toe een harde knal als er weer een stuk gletsjer opschoof of afbrak en in het meer plonsde. Vooral het lopen met de steigijzers is apart. Als een Donald Duck naar boven lopen en met je knieën gebogen weer naar beneden.
Na een uurtje lopen kwamen we bij het eindpunt waar een wiskey on de rocks werd ingeschonken. En je raadt het al, de rocks kwamen dus uit de gletsjer. Enige nadeel was wel dat we doorweekt en koud waren. Fototoestel was ook nat en dat heeft helaas gezorgd voor een paar wat mindere foto's door de druppels op de lens. In het begin kon ik hem nog wel droog houden met een doekje, maar na verloop van tijd was dat doekje nat en kreeg ik dus ijs op de lens.
Terug eerst weer met de boot en vervolgens naar een uitkijkpunt waar je de hele gletcher kon overzien. Dan zie je pas hoe enorm die is. 15 km lang en aan de voorkant gemiddeld 55 meter hoog. Prachtig als je dan af en toe met een luide knal en veel geraas brokken ijs in het meer ziet vallen.
Terug in de bus konden we eindelijk weer een beetje opwarmen en na 2 uurtjes rijden waren we weer terug in het hotel. Daar was het een hele klus om alles weer een beetje droog te krijgen en onze jacks hangen nu, 10 uur s'avonds, nog steeds te druipen. Hopelijk is alles morgen ochtend weer droog, want daan gaan we met de bus naar El Chalten, 3 uur rijden hier vandaan. Wel weer vroeg op, want ze komen ons om 7:15 uur ophalen, dus op tijd naar bedje toe.
-
08 November 2014 - 12:49
Magda Verhoef:
Ha Hilleke inmiddels is het 7 November (de prijsuitreiking van de nzbt in Naaldwijk) TADA>>>EERSTE!!!!
De jury was het unaniem eens dat mijn ingezonden foto HET KROONJUWEEL van 2014 was.
Met een leuke vvv bon. bos bloemen. en uitvergrootte foto van origineel huiswaarts.
Stijlvolle Groet, Magda -
11 November 2014 - 21:12
Carolijn:
Magnifieke foto's van die gletscher! SUPER.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley