Verder gaat de tocht, Dag 3 en 4

Na een rustig ontbijtje met croissants (door mij persoonlijk gehaald bij de patisserie in Chateauponsac na een flinke klim met de mountainbike) weer inpakken en wegwezen.
Even een verkeerde afslag, maar we zijn toch weer op de weg naar Limoges terechtgekomen. En deze keer schoot het lekker op. Eerst door de Limousin, een gebied met veel koeien, tarwe, mais en velden vol met zonnebloemen. Mooi, maar wel een beetje saai.
Daarna door de Dordogne langs stadjes als Perigueux en Bergerac. Dat wordt al wat mooier met riviertjes en een wat ruigere omgeving. Mooie stadjes ook met in de buurt grotten voorzien van muurschilderingen. Maar ja we zijn op doorreis en als we bij al het moois stoppen dan komen we nooit meer in Portugal.

De weg gaat dan weer geleidelijk over in Les Landes. Alweer een saai gebied met veel rechte wegen en kilometers dennenbossen. En dan eindelijk de uitlopers van de Pyreneeën. Daar zijn we nu en inmiddels was de temperatuur opgelopen naar 38 graden. De airco maakte overuren en blijkt niet helemaal lekker te functioneren. Voordeel is wel dat je, bij het uitstappen dan geen klap krijgt van het grote temperatuurverschil. En we kunnen alvast lekker wennen aan de Spaanse temperaturen.

We staan nu op een camping in Salies-de-Béarn, ongeveer 60 km voor de Spaanse grens.
Dit is een stadje met thermale baden, waarin vooral veel zout zit. Volgens de camping eigenaresse komen veel mensen hier elk jaar terug. Aangetrokken door de folder dat het goed is voor van alles en het baden je vooral jong houdt. Op de foto’s klopt dat ook wel, maar dat zijn dan ook foto’s van jongelui die zo rond de 25 zijn. In de praktijk zie je om je heen toch voornamelijk een grote hoeveelheid grijs met rimpels. En dat geeft voor mijn gevoel dan toch weer aan dat die verjongingskuur bij de meeste toch niet helemaal is gelukt

Ondertussen is het 21:30 en de temperatuur is nu gedaald tot 35 graden. De hond hijgt als een stoommachine en het lijkt wel of de vogeltjes ook slomer fluiten. Hopen dat het vannacht nog een beetje afkoelt.

Dag 4
Het was inderdaad ietsje koeler s’morgens. Zo rond de 28 graden en dat is een stuk aangenamer.
Tweede voordeel vandaag, Pamplona was nog 150km. Een deel daarvan overigens wel door de uitlopers van de Pyreneeën met als hoogste punt 1020m.
Aangekomen in Pamplona gingen we op zoek naar de camping. Die bleek uiteindelijk een eind buiten de stad te liggen en kostte het nogal wat moeite om de juiste weg te vinden. Een nette camping overigens met een mooi zwembad waar de Tosca verlekkerd naar zat te kijken. Maar helaas was dat niet toegestaan voor hondjes.
Inmiddels was het ook weer 36 graden en had Tosca al snel haar vaste plekje onder de caravan gevonden.

Bij de receptie werd ons verteld dat er een fietspad naar Pamplona liep. Wij dus sportief en dat bleek niet onterecht. Een mooi vlak pad van 10km met als voordeel dat je in de stad ook makkelijk van de ene plek naar de andere kon fietsen. De stad heeft maar een kleine oude kern en wordt, denk ik, pas echt leuk als de stieren daar worden logelaten. En de stoere jongens dan moeten rennen voor hun leven. De hekken stonden al wel klaar, maar dit feest is pas begin juli.
Aan het einde kwam je terecht bij de arena waar de stieren met hekken naar binnen worden geleid. Ook hier was nu niet veel te zien daar alle poorten dicht zaten.
Voor de rest is het een moderne stad met heel veel nieuwbouw en veel mooie zwembaden, sportvelden, parken etc.

We waren pas om 21:00uur weer terug op de camping. Net op tijd, want toen barstte eindelijk de lang verwachte onweersbui los. En dat heeft de nodige verkoeling gebracht.