Mission Beach en Magnetic Island

zondag 28 augustus
Opgestaan en na een karig ontbijtje nog even een rondje gedaan langs de Babinda Boulders. Daarna weer teruggereden naar Innisfail waar ik gelukkig een supermarkt vond die gewoon open is op zondag. Genoeg inkopen gedaan voor 3 dagen. Zekerheid voor alles deze keer. En daarna weer verder naar het zuiden. Richting Mission Beach was het plan.
Onderweg rijdt je tussen de suikerriet plantages die worden afgewisseld met bananen plantages. En overal grote borden om vooral niet de plantages in te gaan. Dit om te voorkomen dat er diverse ziektes in de planten komen. Want inmiddels is dat op een aantal plantages al gebeurd. Wat ons niet lukt om bij binnenkomst in Australië iets mee te nemen van levensmiddelen omdat ze bang zijn voor ziektes, dat lukt de wind dus wel. Die voert over grote afstand vanuit Zuid-Amerika gewoon bananen ziektes aan etc.

Aangekomen in Mission Beach een camping gezocht en vervolgens een poging gedaan om het nodige te wassen. Via tips van dochterlief is dat aardig gelukt denk ik. Nu maar hopen dat m'n T-shirtjes niet beginnen te schuimen als het gaat regenen.
Spul te drogen gehangen en zelf even een uurtje lekker naar het strand hier. Eindelijk een "veilige" duik in de oceaan, want volgens de locals zijn er nu geen stingers. Dit zijn kwallen met lange tentakels die een stevige pijn kunnen veroorzaken en uiteindelijk zelf hartstilstand. Wat dat betreft is Australië een heerlijk agressief land. Bijt het niet, dan prikt het wel.
En om dan dit verhaal maar compleet te maken het volgende.
Terug op de camping riep iemand dat er aan de overkant een Cassowary met jongen liep. Ik er, met camera op af dus. Maar dat vond ie niet OK. Dus kwam hij in volle vaart op me af en moest ik maken dat ik weg kwam. Ook al aggresief dus. Er werd me verteld dat ze met hun twee poten omhoog op je afspringen en dan met hun scherpe nagels proberen je open te rijten. Volgens mij hebben ze hier niet veel vriendelijke beestjes. Zelfs kangoeroes zijn niet vriendelijk begreep ik.
Van die laatste heb ik overigens tot nu toe maar 1 exemplaar gezien en die lag dood langs de kant van de weg.

maandag 29 augustus
Vandaag een grauwe, grijze dag. Het lijkt wel of dat wolkendek mij blijft achtervolgen. En dan maar met grote letters adverteren "Queensland, the Sunshine State". Ik had eigenlijk willen starten met een duik in zee, maar met dit weer was dat niet erg uitnodigend. Een mooie dag dus om eens wat kilometers te maken. Plan is om naar Townsville te rijden via de Bruce Highway. Mooie weg, soms langs de stranden aan de kust en dan weer tussen de suikerrietplantages en de bergen/bossen. Onderweg nog gestopt in Cardwell voor een kop koffie en later bij een mooi uitzichtpunt op Hinchinbrook Island.

Wat nu wel begint op te vallen is dat ik merendeels tussen de leeftijdgenoten zit en een stuk minder jongeren. Die ouwetjes hier zijn ook reislustig. Ze trekken er vaak op uit met hun caravan. En dan niet een caravan zoals wij bij ons kennen, maar een stevige tandemasser. Ze kijken niet op gewicht, als het maar tegen een stootje kan. 4 wheel drive ervoor en karren maar. Sta je met je buurman te praten en dan zegt ie dat zijn vakantie bijna over is en hij weer naar huis gaat in het zuiden. 3000 km rijden. Dan realiseer je je hoe groot Australië eigenlijk is, want dat is van Rotterdam tot ver voorbij Istanbul. En als ze in het westen wonen kun je er dan nog eens een paar duizend km bij tellen.

In elk geval heb ik er vandaag 250km opzitten en ben aangeland op de Camping "Rowesbay Beatchfront Holiday Park" in Townsville. Zoals de naam al aangeeft bijna aan het strand dus. Nu het zonnetje nog en dan is alles weer compleet.
Voor morgen staat in elk geval op de planning om naar Magnetic Island te gaan met een veerbootje. Hopen dat het weer dan beter is.

dinsdag 30 augustus
Voor 7 uur op en na een snelle douche en ontbijtje op weg naar de veerboot. Daar moest ik nog een half uurtje wachten maar ik was al voor 9 uur op Magnetic eiland. Even opgezocht waarom dit eiland zo heet. Het blijkt dat kapitein Cook dacht dat dit eiland afwijkingen in zijn kompas veroorzaakte.
Eerst wat rondgekeken in Nelly Bay, de aankomsthaven, en daarna de bus gepakt naar Horseshoe Bay aan de andere kant van het eiland. Vandaar een wandelpad gevolgd dat terechtkomt in Balding Bay. Een prachtige baai met rondom grote rotsblokken en een mooi zandstrand. Zwembroek aan en een lekkere duik genomen in de aanrollende golven.
Zo rondkijkend leek dit me een prachtig eiland om je ouwe dag te slijten. Niet al te groot, mooie strandjes en leuke barretjes en restaurantjes. Met 320 dagen zon en de temperatuur schommelend tussen de 19 en 30 graden met een zacht briesje. Enige nadeel is dat de meeste strandjes alleen via steile paadjes te bereiken zijn en het is natuurlijk moeilijk inschatten wanneer je lijf daar heftig tegen begint te protesteren :-)

Terug in Horseshoe Bay zo'n gezellig restaurantje ingedoken voor een stevige biefburger en een koel biertje. Dat is pas vakantie.
Daarna een stukje teruggelopen naar de Koala Sanctuary. Daar wordt je rondgeleid door een ranger die alles vertelt over krokodillen, vogels, schilpadden, slangen en uiteraard Koala's. En je mag de meeste dan ook vast houden en er mee op de foto. Maar de Koala niet. Die mocht je alleen vasthouden als je $18 had betaald voor de foto en dat ging me een beetje te ver. Ik mocht hem wel aaien. Wow.

Daarna op mijn gemakje weer verder gelopen naar een andere baai en uiteindelijk terug naar de bus om ook nog een stukje van de andere kant van het eiland te zien. Dat was overigens een stuk minder mooi, maar ja als je er niet geweest bent, dan weet je dat dus niet.
Uiteindelijk is het een lange dag geworden en ben ik met de boot van 7 uur weer in het donker teruggevaren.
Conclusie, Magnetic eiland is een schitterend eiland waar je heerlijk relaxed gerust een paar dagen kunt doorbrengen.