Cairns, Cape Tribulation en het Daintree Forest

Vrijdag 19 augustus
Vroeg opgestaan en even na 9 uur was ik al bij de camperverhuur van Apollo. Alles liep lekker vlot en een uurtje later mocht ik de eerste pogingen doen in het Australische verkeer. Dat ze het stuur aan de andere kant hebben geplaatst snap ik. Gaspedaal, rem en koppeling hebben ze dan weer hetzelfde gehouden. Maar waarom ze dan het knipperlicht en de ruitenwisserhandel moesten omdraaien, dat snap ik niet. De eerste paar kilometer gingen dan ook bij elke afslag de ruitenwissers aan. En die mensen achter me maar danken "waarom gebruikt die sukkel zijn knipperlicht niet".

Terug bij het hotel mijn bagage opgepikt en uitgecheckt. En omdat ik een camping op het oog had in Cape Tribulation, die je moest reserveren, ben ik eerst maar op zoek gegaan naar het Toeristenbureau voor Noord Queensland. Daar gaven ze echter aan dat ik me geen zorgen hoefde te maken want er waren genoeg campings en toegang kon je ter plekke regelen. Verder werd ik bedolven onder info over wat er allemaal te doen was en hoe het Great Barrier Reaf in elkaar zit. Ik dus weer op pad. Nu naar een supermarkt om eerst de broodnodige inkopen te doen. Dat is het nadeel met camperhuur, je moet alles zelf regelen. Dus ook peper, zout, suiker, bakolie, afwasmiddel etc. Nu ben ik een aardig eindje gekomen, maar s' avonds bleek wel dat ik die zout en peper had overgeslagen. Gezond eten dus. Alhoewel de kangoeroe burgers ook zonder zout best lekker zijn.

Alles ingeladen en toen op weg naar het Noorden. Deels over een mooie kustweg met veel prachtige stranden. Verder bestaan de plaatsjes onderweg uit vaak niet meer dan 10 of 20 huizen. Na ongeveer 100 km moest ik met een veerbootje over de Daintree river met aan de waterkant grote borden om niet te zwemmen in verband met de krokodillen. Goed begin dus, op naar het avontuur. Best benieuwd hoe dat dan op de camping zou zijn.

Na nog een kleine 30 kilometer kwam ik het bordje Noah Beach Camping tegen en die zocht ik. Maar ja, bij de ingang stond een bord dat je hier alleen mocht staan als je gereserveerd had. En reserveren kon via een telefoonnummer of via Internet. Leuk als er geen enkele provider bereik heeft. Verderop zou een telefoon aanwezig zijn. Dus ik maar weer verder gereden. Nog geen 5 km verder kwam ik nog een camping tegen aan de kust, Cap Trib Camp. Daar hoefde je niet te reserveren en dus ben ik daar gaan staan. Stuk gezelliger ook want daar was een restaurantje bij waar je koffie en bier kon krijgen. Campertje geïnstalleerd, eten klaargemaakt en daarna, net als de rest, om een uur of 9 naar bed. Het is hier overigens om 6 uur al donker.

Zaterdag 20 augustus
Vroeg naar bed, maar ook vroeg op dus. Om half 8 stond ik onder de douche. En na het ontbijt ben ik langs het strand gaan wandelen richting Cape Tribulation. Vlak bij de kaap kwam echter een riviertje in de zee uit. Werd ook nog eens bij verteld dat iemand daar gisteren een krokodil met jong had gezien. Ik aan de zeezijde kijken, maar door hoog water was het daar nog te diep. Op mijn gemak een uurtje gewacht en daarna ging het, met een paar natte broekspijpen, toch lukken.
Het gekke was dat ik daar wel bereik had op de mobiel en vooral als ik in zee stond. Lijkt erop dat die Australiërs een natte golflengte gebruiken :-)

Op Cape Tribulation zelf werden bij het strand bussen vol toeristen het strand opgejaagd. Veel met een GoPro die dan even een paar foto's van zichzelf kwamen maken bij de mangroven en vervolgens weer snel teruggingen naar de bus. Irritant dus en ben ik snel weer terug gewandeld naar de camping, heb mijn stoeltje en een boek gepakt en ben lekker op het strand bij de camping gaan zitten. Bijna heel het strand voor mij alleen op een paar paardrijders na. Net het paradijs.

zondag 21 augustus
Vandaag op pad naar Port Douglas. Onderweg nog wat korte wandelingen gedaan in het Daintraa Rain Forest. Bij een bordje Guided Trips afgeslagen, maar die waren helaas vol. Terug op het pad kwam er opeens een kasuaris met jong uit het bos. Ik remmen en geprobeerd snel mijn camera te pakken, maar helaas was ie toen al weer in het bos verdwenen. Dit is een grote loopvogel met blauwe kop die tot wel 2 meter kunnen worden. Deze was maar een metertje of zo. Jammer maar helaas.

Bij de volgende afslag in het Daintree Discovery Center een wandeling gemaakt over een pad dat ze deels door de toppen van de bomen hebben aangelegd. Zie je het bos eens van de bovenkant. Overigens was het de verkeerde tijd om veel leven te zien. Dan moet je aan het begin of eind van de dag komen, dus helaas.

Na de oversteek met het veerbootje terug heb ik een rivercruise gemaakt op de Daintree river. Op zoek naar de krokodillen. En uiteraard waren die er. Die rangers weten precies waar ze moeten zoeken en vooral de ouderen. Eentje was naar schatting tegen de 100 en had volgens hem geen tanden meer. Maar die heeft ie niet nodig. Hij doet zijn bek open en laat hem vollopen met vis. Dat hoef je niet te kauwen als je een krokodil bent. De lieverd was een metertje of 4 lang en leek me geen aangenaam gezelschap. Ze was wel zo vriendelijk om even wakker te worden en te gaan verliggen waardoor ik een paar mooie plaatjes kon schieten.
Bijna topdag dus. De bijna dan omdat ik niet in de gelegenheid was om een foto te maken van de Kasuaris.

Aangekomen in Port Douglas een camping opgezocht en een trip geboekt naar het Outher Reef. Dat is de verste kant van het rif waar wat minder touristen komen en het wat dieper is. Vooral de Chinesen gaan daar niet heen omdat ze niet kunnen zwemmen. Scheelt een hoop GoPro's.