Kakadu National Park en Gibb River Road deel I

15 september
s'Morgens hadden we een boottripje geboekt over de Yellow River. Start bij zonsopkomst dus moesten we half 6 op. Even een klein stukje met een busje en daarna de boot op. Deze werd bestuurd door een ranger die zelf Aboriginal was en erg veel wist van de omgeving en de diverse vogels. En hij wist dat ook op een erg leuke manier te brengen. Volgens hem was het een ritueel om een vreemde te begroeten door zijn handen onder zijn bezwete oksels door te halen en je daar mee in te smeren en dan vervolgens een mond vol rivierwater te nemen en je daar mee te besproeien. Heeft ie gelukkig niet ten uitvoer gebracht.

Onderweg een aantal zoutwaterkrokodillen gezien en ook de nodige soorten vogeltjes. Gelukkig waren er voldoende vogelkenners aan boord zodat we er geen een misten. Sommigen zijn namelijk zo goed gecamoufleerd dat je 3 keer moet kijken om ze te zien.
In elk geval een boeiende tocht en we waren mooi op tijd terug om op het gemak te ontbijten. Daarna inpakken en weer op pad. Ik wilde proberen om bij Katherine te komen en dat was ongeveer 280km. Even aardig stukje dus, maar we waren er netjes op tijd.

Daar een camping gezocht vlak bij de Katherine Gorge en bleek dat de tripjes voor de middag volgeboekt waren. Maar de volgende morgen was er weer plek. Even gekeken en toen een kano trip geboekt. Dan heb je meer vrijheid en was van 8 tot 12 uur, dus ook ruim de tijd. Daarna lekker het zwembad in en tegen zonsondergang nog even een kort wandelingetje gedaan. Dat was alleen wel met heel veel trappen en via rotsblokken omhoog klauteren. Maar boven was dan ook wel een prachtig uitzicht op de Gorge en de zonsondergang.

16 september
Zoals gewoonlijk weer vroeg op, maar nu wel eerst ontbeten.
Daarna met een bootje mee naar een plek waar we een kano kregen. Instappen en gaan met die banaan. Nu was het erg rustig water dus dat ging probleemloos. Er waren een paar strandjes waar werd vermeld dat het nesting aeria's waren van krokodillen, dus werd je geadviseerd daar niet aan land te gaan. Maar verder waren er plekken zat waar je kon zwemmen etc. Heerlijk om even af te koelen. En hier zijn het zoetwaterkrokodillen, dus die laten je met rust als je hun met rust laat.
Halverwege moesten we de kano over een paadje slepen naar het volgende deel. Dat was een beetje moeizaam omdat het vol met rotsblokken lag. Maar ook dat ging verder goed en hebben we een heerlijk relaxte tocht gehad in een prachtige omgeving.

Terug op de camping hebben we de spullen gepakt en zijn weer op pad gegaan. Eerst 200km naar Victoria Roadhouse. En dat was dan ook niet meer dan dat. Een Barretje, winkeltje, tankstation en camping in een. Daarna weer 100km naar Timber Creek waar we een camping hebben gezocht. Deze lag midden in een park vol met Baobab Tree's. En nog gratis ook.
Alleen was er verder niets dan een paar toiletten, maar veel meer heb je eigenlijk niet nodig. Douche zou fijn zijn maar dagje zonder kan wel.
Overigens was de temperatuur inmiddels opgelopen naar 39 graden, dus best wel warm. Maar s'Avonds koelt het af naar 30 graden, dus dat valt weer mee. Beetje fris zelfs :-)
Wel moesten we continue opletten dat we niets eetbaars lieten liggen zonder bewaking, want het zat vol met Bower vogels die alles jatten wat los en vast zat. En ze maakten ook nog een hoop herrie. Na zonsondergang hield dat op en werd het muisstil.

17 septmeber
Bij zonsopkomst ging de natuurlijke wekker weer aan. Vooral de kakatoe's maken een hoop herrie, maar liever dat dan het geraas van overvliegende vliegtuigen, langsrazende treinen etc.
De hele nacht was het heerlijk stil. Alleen af en toe een roadtrain die dan nog in de verte langs raast op weg naar Darwin of Broome.
Wij na het ontbijt weer op pad. Bij de grens tussen Northern Territory en Western Australia was een quarantaine post waar gecontroleerd werd of je groente en fruit bij je hebt. Dat moest ingeleverd worden.
Ik dus alleen de ijskast opengemaakt en mijn doosje aardbeitjes, blauwe bessen en zakje sla ingeleverd. Wat daar nu besmettelijk aan is snap ik niet. Volgens mij koop ik de zelfde spullen zo weer in de volgende Woolworth supermarkt en dan weet ik zeker dat die de zelfde herkomst hebben. Wat dat betreft zijn Australiërs toch wel een beetje neurotisch vindt ik. In elk geval had ik in een ander kastje nog ananas, meloen, boontjes en nog veel meer liggen, maar hij keek niet verder en ik heb hem niet wijzer gemaakt.

En na 220km zijn we aangekomen bij Lake Argyle. Mooie camping met zwembad. En vanuit dat zwembad kijk je uit over het stuwmeer. Wel een meertje zo groot als half Nederland. Wij een tripje voor de middag geboekt. en We dachten dat we dan nog een uurtje hadden om naar het zwembad te gaan, maar toen bleek dat ze hier anderhalf uur tijdverschil hebben met de Northern Terrotory. Dus wij weer een extra lange dag vandaag :-)

Om kwart over een film gekeken over de bouw van de stuwdam. Daar werd je doodgegooid met getallen over oppervlakte, inhoud aantal tonnen steen voor de dam etc. Hebben we maar over ons heen laten komen.
Een uurtje later kwam de bus en werden we naar de boot gebracht. Een soort catamaran met een hoop stoeltjes. In elk geval lekker snel want hiermee hebben we een flink stuk van het meer bevaren. In het begin kregen we een paar minuten om te zwemmen want de temperatuur was inmiddels gestegen naar 39 graden.
Daarna wat rond getoerd op zoek naar zoetwaterkrokodillen en gelukkig hebben we er een paar gevonden.
Nu was dit een sundown cruise en tegen 5 uur werd de boot midden op het meer stilgelegd. Wij met z'n allen het water in en daar werd wijn en bier geserveerd met snackjes. Nu bleek al snel dat het tegenvalt om in je ene hand een glas wijn vast te houden en dan met je andere hand een snack te pakken en er een hap van te nemen. Die snack werd overvloedig verdund met een hap water. Dus toch maar een drijfbandje gepakt en vervolgens ons glaasje regelmatig bij laten vullen, Werd een prachtige zonsondergang geloof ik.
Later nog een keer gestopt bij het opkomen van de maan en toen zat de stemming er in elk geval goed in.
Terug op de camping hadden we in elk geval geen zin meer om te koken en zijn maar wat gaan halen in het restaurant. En daarna al snel in slaap gevallen.

18 september
Vandaag waren we al voor 8 uur weer op pad. Eerst naar Kununarra om daar boodschappen te doen en daarna door naar El Questro. Dit is een oude ranch, maar ze zijn nu voornamelijk gericht op toerisme. Dit is gelijk het begin van de Gibb River Road en de toegang loopt door een rivier. Onze eerste ervaring dus om met de camper door het water te rijden. Nu kwam dat maar tot aan de onderkant van de deur, maar dat weet je pas als je aan de overkant bent. Was wel een hobbelig ritje want het ging over flinke keien.
Wij een dagpas geregeld voor het natuurgebied en een plekje voor de overnachting gezocht. Even een hamburgertje gebakken en daarna in de middag weer op pad.
Rondom El Questro heb je een aantal riviertjes met watervalletjes en poeltjes om te zwemmen. Om er te komen ook nu weer door een rivier. Daar stond een waarschuwing bij dat hij behoorlijk diep was en dat bleek ook, want het water liep over de motorkap. Kijk dat is nu gebruik maken van je 4 wheel drive. En binnenin bleef alles keurig droog, dus weer een meevallertje.

De eerste plek waar we heen gingen was El Queswtro Gorge. Een prachtig plekje tussen verticale, rode rotswanden met onderin een snelstromend watertje en massa's palmbomen. Na ongeveer 40 minuten kwamen we bij de eerste poel en hebben daar heerlijk verkoeling gezocht. Je kin nog verder maar dan moest je eerst over een 2 meter hoog rotsblok klauteren dwars door een watervalletje. Ik uiteraard even op geklauterd, maar we zijn niet verder want dan moest je alles door het water slepen en vervolgens nog een half uur verder klauteren.

Terug bij de auto zijn we naar de volgende gorge gegaan, de Moonshine Gorge. Daar was een mooie grote poel met een strandje. Er hing alleen wel een briefje bij dat er een grotere zoetwater krokodil van 1,5 meter was gesignaleerd. Dat was voor Hil reden genoeg om niet het water in te gaan. Grappig genoeg had ze bij Katherine Gorge wel gezwommen tijdens het kanoën en daar barstte het van de krokodillen. Maar zo'n briefje creëert dus duidelijk een angstbeeld.
Daarna zijn we weer teruggegaan naar de camping. Lekker potje gekookt in de Camping keuken en daarna weer op tijd naar bed.