Bowen, Arlie Beach en Whitsundays
Door: Hans Hofman
Blijf op de hoogte en volg Hans
04 September 2016 | Australië, Airlie Beach
31 augustus
Onze trouwdag. Ik uiteraard niet thuis. Maar de familie was met elkaar uit eten gegaan en daar mocht ik van meegenieten. Om half vier s'morgens begonnen de berichten binnen te komen via WhatsApp. Hoe gezellig het was. Jammer van dat tijdsverschil :-(
Wel een beetje vroeg en ik heb mijn toestel maar uitgezet en ben verder gaan slapen.
Verder vandaag geen bijzondere dag. Weer een flink stuk gereden en onderweg nog bij een mooi uitzichtpunt gestopt voor wat foto's en een broodje hamburger.
Dat is wel lekker hier. Bij de meeste parkeerplaatsen hebben ze een gasbarbecue staan die je kunt gebruiken om je vlees op te bakken. Paar gezellige zitjes er bij en je hebt een ideale plek voor een picknick en daar wordt dan ook ruimschoots gebruik van gemaakt.
Kunnen ze in Nederland nog wat van leren. Ik ben alleen bang dat het daar dan al snel een zootje wordt. Hier laat iedereen alles keurig schoon achter zoals je het zelf ook hoopt aan te treffen. Ook daar kunnen ze in Nederland dan weer van leren. Het kan dus wel.
Rond 3 uur aangekomen op een camping in Rowen aan de kust. Even was in de wasmachine en, omdat het zonnetje scheen en er een lekker briesje stond, was dat ook snel weer droog.
Deze camping stond vol met leeftijdgenoten en om 5 uur was er een borrel bij het strand. Even gezellig staan praten met een paar lui. De een uit Sydney, de ander uit Adelaide en een volgende uit Melbourne. Eigenlijk gebeurt hier hetzelfde als in Europa. Een aantal ouderen ontvluchten de winter in het zuiden en gaan dan een paar maanden naar Queenland.
Wel grappig dat je hier naar het noorden moet voor de warmte.
De meesten komen hier overigens al jaren en zien elkaar dan weer terug.
1 september
Verder getrokken naar Airlie Beach. Een stukje van ongeveer 100 km dus dat viel mee.
Daar aangekomen eerst op zoek gegaan naar de agent waar m'n trip naar de Whitsunday Eilanden is geboekt met de Kiana, een zeilschip. Met wat moeite gevonden, want de routeplanner op de telefoon bracht me naar een plek midden in het bos.
Eenmaal binnen kreeg ik te horen dat er een goede kans was dat de trip niet doo zou gaat. Er zijn maar 3 aanmeldingen en minimum is 7. Heb ik daar nu 10.000 km voor gereisd?
Ze zouden me in elk geval op de hoogte houden en anders misschien met een alternatief komen.
Ik dus maar op zoek naar een camping en daar gelijk aangegeven dat ik misschien morgen weer vertrek op een tocht. Geen probleem, ik kon m'n camper ook op de camping achterlaten voor $5 per dag. Parkeren bij de haven is $8 dus duidelijk een betere optie.
Om half zes zelf maar eens gebeld en ja ze hadden goed nieuws. Er waren maar 5 passagiers, maar het gaat toch door. Luxe dus want dat betekent dat ik in elk geval een eigen hut krijg, dacht ik. Alleen wel vroeg op, want ik moest om 8 uur in de haven zijn en dat is nog een half uurtje lopen. Half zes dan maar, kon ik ook nog even douchen en eten.
Nadeel was wel dat ik niet meer in staat was om een doktersverklaring te regelen en daardoor niet mocht duiken. Jammer maar helaas. Dat moet hier dus als je boven de 45 bent.
2 t/m 4 september
Al vroeg op en was ik voor 8 uur in de haven. Daar stonden al 2 van de overige passagiers. Een jong stelletje uit Zwitserland. Even later kwam daar nog een Duitser met zijn dochter van 13 bij. De Zwitsers hadden een andere trip geboekt, maar waren daar de enigen en dus zijn ze ge-upgrade naar onze trip. Uiteindelijk een gezellig klein clubje.
Iedereen zijn plekje gekregen aan boord. Nu was dat iets kleiner als in mijn verbeelding. Ik kreeg inderdaad mijn eigen plekje, maar dan wel aan het gangpad naar de douche/toilet voor in de boot. Wel kon ik kiezen of ik boven of onder wilde slapen. Beide waren vrij. De hut naast het gangpad was voor de Zwitsers en de Duitsers kregen ook een eigen hut. en de bemanning sliep allemaal achter in de boot.
4 bemanningsleden bestaande uit een kokkin, 2 duikinstructeurs en de kapitein. En dat op 5 passagiers. Dus we kregen alle aandacht. Nadeel vond ik wel dat de meesten toch wel een beetje op zichzelf waren en met een grotere groep heb je in de avonduurtjes wel wat meer kans op gezelligheid. Maar ja "ieder voordeel hep ze nadeel" zoals een zekere Amsterdammer placht te zeggen. Of was het nu andersom.
Eerst zijn we naar Whitehaven Beach gevaren en hebben daar een paar uur op en bij het strand doorgebracht. Een prachtig wit strand van fijn koraalzand met op de achtergrond de zee in diverse schakeringen groen en blauw. Volgens de gids kon je met het fijne zand je zilver poetsen en als je er met je blote voeten overheen liep maakte het een zoevend geluid. Misschien ook goed om je eelt te verwijderen denk ik.
Daarna doorgevaren naar een baai op het naastgelegen Hook Island waar we een uitgebreid diner kregen en zijn blijven overnachten.
De volgende morgen kregen de duikers hun eerste instructie en ik kon dus mijn gang gaan met snorkelen. Net toen we het water in wilden gaan kwam er een enorme schildpad langs de boot. Helaas was die al weg toen ik in het water lag. Maar was best leuk en ik kon ondertussen op mijn gemak mijn camera weer uitproberen onder water. Inmiddels was ik er al achter dat die blauwe foto's makkelijk voorkomen kunnen worden door de witbalans van de camera anders in te stellen zodat er meer rood licht wordt toegevoegd. Zoekend naar de juiste stand op de camera kwam ik een teken van een visje tegen. Hoe simpel kan het zijn.
En inderdaad, de kleurweergave is nu heel anders.
Na die eerste duik zijn we doorgevaren naar het buitenste rif, Bait Reef. Daar zijn geen eilanden meer, alleen maar rif dat eigenlijk altijd onder water zet.
En dat verschil merk je al snel als je het water ingaat. Doordat het hier 12 meter of meer diep is heb je niet zo veel last van wervelend zand. Het rif zelf zit aan de bovenkant vaak maar net een meter onder water. En daar zit het dan bomvol met vissen in diverse kleuren en maten. Sommige ongeveer net zo groot als. Geweldig is dat. Je moet alleen oppassen dat je met je flippers niet het koraal kapot trapt bij zo weinig diepte.
s'Avonds zijn we daar ook gebleven. Als enige boot in het donker met alleen een sterrenhemel boven je en s'nachts het zachte geklots en geschommel van de golven. Dat zorgt er voor dat je echt tot rust komt en stilte weet te waarderen. Prachtervaring.
Vanmorgen na het ontbijt nog een uurtje gesnorkeld en daarna zijn we in 5 uur terug gezeild, met een stevige bries, naar Airlie Beach waar we om 3 uur aankwamen met een super ervaring rijker.
Nu dus weer terug op de camping Seabreeze mijn plekje opgezocht, zelf mijn potje gekookt en op mijn gemak de foto's overgezet naar de laptop en verhaaltje op Internet gezet.
De wind is helaas nog steeds niet gaan liggen en dat zorgt er voor dat de temperatuur inmiddels onder de 20 graden is. Brrrrr, even weer wennen.
Onze trouwdag. Ik uiteraard niet thuis. Maar de familie was met elkaar uit eten gegaan en daar mocht ik van meegenieten. Om half vier s'morgens begonnen de berichten binnen te komen via WhatsApp. Hoe gezellig het was. Jammer van dat tijdsverschil :-(
Wel een beetje vroeg en ik heb mijn toestel maar uitgezet en ben verder gaan slapen.
Verder vandaag geen bijzondere dag. Weer een flink stuk gereden en onderweg nog bij een mooi uitzichtpunt gestopt voor wat foto's en een broodje hamburger.
Dat is wel lekker hier. Bij de meeste parkeerplaatsen hebben ze een gasbarbecue staan die je kunt gebruiken om je vlees op te bakken. Paar gezellige zitjes er bij en je hebt een ideale plek voor een picknick en daar wordt dan ook ruimschoots gebruik van gemaakt.
Kunnen ze in Nederland nog wat van leren. Ik ben alleen bang dat het daar dan al snel een zootje wordt. Hier laat iedereen alles keurig schoon achter zoals je het zelf ook hoopt aan te treffen. Ook daar kunnen ze in Nederland dan weer van leren. Het kan dus wel.
Rond 3 uur aangekomen op een camping in Rowen aan de kust. Even was in de wasmachine en, omdat het zonnetje scheen en er een lekker briesje stond, was dat ook snel weer droog.
Deze camping stond vol met leeftijdgenoten en om 5 uur was er een borrel bij het strand. Even gezellig staan praten met een paar lui. De een uit Sydney, de ander uit Adelaide en een volgende uit Melbourne. Eigenlijk gebeurt hier hetzelfde als in Europa. Een aantal ouderen ontvluchten de winter in het zuiden en gaan dan een paar maanden naar Queenland.
Wel grappig dat je hier naar het noorden moet voor de warmte.
De meesten komen hier overigens al jaren en zien elkaar dan weer terug.
1 september
Verder getrokken naar Airlie Beach. Een stukje van ongeveer 100 km dus dat viel mee.
Daar aangekomen eerst op zoek gegaan naar de agent waar m'n trip naar de Whitsunday Eilanden is geboekt met de Kiana, een zeilschip. Met wat moeite gevonden, want de routeplanner op de telefoon bracht me naar een plek midden in het bos.
Eenmaal binnen kreeg ik te horen dat er een goede kans was dat de trip niet doo zou gaat. Er zijn maar 3 aanmeldingen en minimum is 7. Heb ik daar nu 10.000 km voor gereisd?
Ze zouden me in elk geval op de hoogte houden en anders misschien met een alternatief komen.
Ik dus maar op zoek naar een camping en daar gelijk aangegeven dat ik misschien morgen weer vertrek op een tocht. Geen probleem, ik kon m'n camper ook op de camping achterlaten voor $5 per dag. Parkeren bij de haven is $8 dus duidelijk een betere optie.
Om half zes zelf maar eens gebeld en ja ze hadden goed nieuws. Er waren maar 5 passagiers, maar het gaat toch door. Luxe dus want dat betekent dat ik in elk geval een eigen hut krijg, dacht ik. Alleen wel vroeg op, want ik moest om 8 uur in de haven zijn en dat is nog een half uurtje lopen. Half zes dan maar, kon ik ook nog even douchen en eten.
Nadeel was wel dat ik niet meer in staat was om een doktersverklaring te regelen en daardoor niet mocht duiken. Jammer maar helaas. Dat moet hier dus als je boven de 45 bent.
2 t/m 4 september
Al vroeg op en was ik voor 8 uur in de haven. Daar stonden al 2 van de overige passagiers. Een jong stelletje uit Zwitserland. Even later kwam daar nog een Duitser met zijn dochter van 13 bij. De Zwitsers hadden een andere trip geboekt, maar waren daar de enigen en dus zijn ze ge-upgrade naar onze trip. Uiteindelijk een gezellig klein clubje.
Iedereen zijn plekje gekregen aan boord. Nu was dat iets kleiner als in mijn verbeelding. Ik kreeg inderdaad mijn eigen plekje, maar dan wel aan het gangpad naar de douche/toilet voor in de boot. Wel kon ik kiezen of ik boven of onder wilde slapen. Beide waren vrij. De hut naast het gangpad was voor de Zwitsers en de Duitsers kregen ook een eigen hut. en de bemanning sliep allemaal achter in de boot.
4 bemanningsleden bestaande uit een kokkin, 2 duikinstructeurs en de kapitein. En dat op 5 passagiers. Dus we kregen alle aandacht. Nadeel vond ik wel dat de meesten toch wel een beetje op zichzelf waren en met een grotere groep heb je in de avonduurtjes wel wat meer kans op gezelligheid. Maar ja "ieder voordeel hep ze nadeel" zoals een zekere Amsterdammer placht te zeggen. Of was het nu andersom.
Eerst zijn we naar Whitehaven Beach gevaren en hebben daar een paar uur op en bij het strand doorgebracht. Een prachtig wit strand van fijn koraalzand met op de achtergrond de zee in diverse schakeringen groen en blauw. Volgens de gids kon je met het fijne zand je zilver poetsen en als je er met je blote voeten overheen liep maakte het een zoevend geluid. Misschien ook goed om je eelt te verwijderen denk ik.
Daarna doorgevaren naar een baai op het naastgelegen Hook Island waar we een uitgebreid diner kregen en zijn blijven overnachten.
De volgende morgen kregen de duikers hun eerste instructie en ik kon dus mijn gang gaan met snorkelen. Net toen we het water in wilden gaan kwam er een enorme schildpad langs de boot. Helaas was die al weg toen ik in het water lag. Maar was best leuk en ik kon ondertussen op mijn gemak mijn camera weer uitproberen onder water. Inmiddels was ik er al achter dat die blauwe foto's makkelijk voorkomen kunnen worden door de witbalans van de camera anders in te stellen zodat er meer rood licht wordt toegevoegd. Zoekend naar de juiste stand op de camera kwam ik een teken van een visje tegen. Hoe simpel kan het zijn.
En inderdaad, de kleurweergave is nu heel anders.
Na die eerste duik zijn we doorgevaren naar het buitenste rif, Bait Reef. Daar zijn geen eilanden meer, alleen maar rif dat eigenlijk altijd onder water zet.
En dat verschil merk je al snel als je het water ingaat. Doordat het hier 12 meter of meer diep is heb je niet zo veel last van wervelend zand. Het rif zelf zit aan de bovenkant vaak maar net een meter onder water. En daar zit het dan bomvol met vissen in diverse kleuren en maten. Sommige ongeveer net zo groot als. Geweldig is dat. Je moet alleen oppassen dat je met je flippers niet het koraal kapot trapt bij zo weinig diepte.
s'Avonds zijn we daar ook gebleven. Als enige boot in het donker met alleen een sterrenhemel boven je en s'nachts het zachte geklots en geschommel van de golven. Dat zorgt er voor dat je echt tot rust komt en stilte weet te waarderen. Prachtervaring.
Vanmorgen na het ontbijt nog een uurtje gesnorkeld en daarna zijn we in 5 uur terug gezeild, met een stevige bries, naar Airlie Beach waar we om 3 uur aankwamen met een super ervaring rijker.
Nu dus weer terug op de camping Seabreeze mijn plekje opgezocht, zelf mijn potje gekookt en op mijn gemak de foto's overgezet naar de laptop en verhaaltje op Internet gezet.
De wind is helaas nog steeds niet gaan liggen en dat zorgt er voor dat de temperatuur inmiddels onder de 20 graden is. Brrrrr, even weer wennen.
-
04 September 2016 - 15:42
Hilleke :
Wauw wat n mooie plaatjes, goed dat ik er niet bij was had je in t bovenbed moeten liggen!!haha -
04 September 2016 - 15:52
Hilleke:
En wat onze trouwdag betreft, gosh wat n verrassing!
Of ik bij Natascha en Stephan kwam eten, prima en Barry zou wel zien wat ie ging doen, enorm boeket uit skippyland en toch beter als we uit eten gaan (logisch vertrokken volgende dag naar Indonesië ) eenmaal bij t restaurantje aangekomen stond Barry daar tot mijn grote verbazing ook te wachten, heerlijk en gezellig gegeten met z'n vieren en geproost op ons....XXX -
05 September 2016 - 11:48
Rita En Ton:
prachtig hoor die foto's! -
05 September 2016 - 13:01
Natascha En Stephan :
Mooie foto's zeg! Grappig wij hebben ook op camping Seabreeze gestaan. En ik zou toch eens wat doen met dat geluid van je groeps whatsapp haha xx -
05 September 2016 - 13:21
Karel En Lies:
Hoi Hans,
Leuk om zo op de hoogte te blijven van jouw avonturen Down-under. Jammer dat je niet mocht duiken. Snorkelen lijkt ons trouwens ook prachtig, vooral als er zoveel vissen aan de oppervlakte zwemmen.
We kijken alweer uit naar de volgende rapportage.... -
06 September 2016 - 19:12
Dick:
Hoi Hans (en Hilleke),
Allereerst nog van harte gefeliciteerd met jullie huwelijksjubileum.
Ik lees met veel plezier je verhalen en geniet van de mooie foto's.
Het blijft een prachtig land. En dat beginnersprobleempje met richting aangeven......dat doet zich ook weer voor als je terug komt in Nedserland -
07 September 2016 - 16:58
Anja En Dirk Banen:
Hans wij kennen je niet maar wel je echtgenote dus wij volgen je berichten en weten dat Hilleke een dezer dagen jou gezelschap komt houden.
Wij zullen jullie volgen, want het is een bijzonder reisverslag tot nu toe hebben wij genoten van de ervaringen welke je onderweg hebt meegemaakt....spannend...
Wij wensen jullie een bijzonder mooie reis en vakantie toe.
met vr.gr.
Anja en Dirk. ( ouders van Helma ) Hilleke weet dat wel. -
07 November 2016 - 09:31
Rob En Hannie:
Sorry dat we zo laat reageren Hans. Dat we je kunnen volgen via internet was wat weggezakt in ons geheugen.
Prachtige foto's. Wij hebben ook een 3daagse tocht met een zeilboot naar de Whitsunday Eilanden gedaan. Het staat ons nog steeds bij als een van de mooiste tochten die we ooit hebben gemaakt.
In ieder geval veel plezier. Wij gaan ook de andere verslagen lezen.
Rob en Hannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
