Dagje Cafayate

Vandaag uitgeslapen tot 8 uur en op het gemak ontbeten. Daarna de fietsen opgehaald en op weg naar het stadje Cafayate. Een ritje van ongeveer 3 km en de weg liep een beetje af dus dat ging vanzelf. In Cafayate kwamen we in een optocht van kinderen terecht en met een beetje navragen in ons beste Spaans bleek dat dit de laatste schooldag was. En dat wordt hier dus uitbundig gevierd met muziek op het stadsplein en bedankjes via een paar luidruchtige speakers aan alle leraren, de gemeente, de burgemeester, de leerlingen etc.

Daarna hebben we een beetje rondgelopen in het centrum en zijn op de fiets doorgereden naar een wijnproeverij, bodega Nanni.
Daar aangekomen zijn we een stukje meegelopen met de rondleiding in het Spaans en vervolgens maar aangesloten bij de wijnproeverij. Nu hadden we de witte wijn van deze wijnboerderij al eerder geproefd in Salta, dus dat was geen verrassing. De rosé en de rode wijn waren echter ook erg lekker moet ik bekennen.
In het bijbehorende restaurantje hebben we een broodje met tomaat en spek besteld en een half flesje Torrentes met 2 glazen (Witte wijn). Zittend in de bodega met een strak blauwe lucht, een temperatuurtje buiten van over de 30 graden, binnen net rond de 25, een lekker hapje en een heerlijk fris glaasje witte wijn moest ik opeens denken aan alle collega's die ondertussen zwoegend op kantoor zaten in een koud en druilerig Nederland en kreeg best een beetje medelijden. Maar eerlijk gezegd genoten we er niet minder om.

Daarna op de fiets weer terug naar het hotel over de zelfde, half verharde weg. Deze keer dus echter wel naar boven en met een temperatuur van rond de 37 graden. Dat was weer even afzien. Om bij te komen eerst maar even siësta gehouden en tegen 5 uur naar het zwembad. Zwaar leven hier dus, maar we houden het wel vol denk ik.

Tijdens het diner was het dikke pret. Er zaten een paar Engelsen die vermoedelijk ook naar de wijnproeverijen waren geweest. In elk geval waren ze behoorlijk aangeschoten en na een half uurtje zat vaders met z'n hoofd op tafel te slapen. Even later moeders ook. Die had vlak daarvoor nog wel een toetje besteld en de ober moest ze wakker maken om dit op tafel te kunnen zetten. Na afloop zijn ze waggelend naar hun kamer gegaan. Althans daar gaan we maar vanuit. Voor het zelfde geld liggen ze inmiddels in het zwembad te spartelen.
Wij zitten nu in de lounge en gaan zo meteen ook maar weer eens ons bed opzoeken. Morgen een beetje bijtijds op en dan gaan we weer verder naar Cachi.