Turkije, het vervolg
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Hans
08 Juli 2013 | Griekenland, Vourvourou
Van een paar Duitsers hadden we te horen gekregen dat er een nieuwe camping zou zijn die nog geen 10 minuten lopen van het centrum af ligt. Precies wat we zoeken. Als we de Kennedy Kadessi zouden volgen moesten we eerst een voetbalveldje tegenkomen met een paar camperplaatsen erbij. En dan een paar honderd meter verderop moest die camping liggen. Nu wij zoeken, maar niets te vinden. Inmiddels waren we, met de caravan nog achter de auto, in het centrum van Istanbul terecht gekomen. Nu is het hier normaal al moeilijk rijden, want Turken zijn uitermate agressieve en onbeschofte autorijders. Je wordt continue gesneden, klemgezet etc. En ze nemen overal voorrang.
Dus ik m'n best doen om te keren en snel weer de stad uit. De camperplaats stond bomvol, dus dat werd het ook niet. Dan maar een camping gezocht buiten de stad. De eerste die we tegenkwamen lag aan zee, dus dat is niet gek. Maar verder stond deze camping vol met wazige types. Niets tegen die lui, maar het leek meer op een vluchtelingenkamp. En Hil was even in het sanitair gaan kijken en kwam wit uitgeslagen terug. De viezigheid dreef door de douches om van de toiletten maar niet te spreken.
Nu was er volgens de campinggids na 10 km in het binnenland nog een camping, dus wij daar heen. Camping Istanbul Mocamp in Selimpasa.
Dit is echt een topper. Schoon sanitair, prachtige grasvelden en meer dan genoeg ruimte voor ongeveer 100 caravans. Zelfs een zwembadje. En daar stonden we dan in ons eentje.
Het was alleen inmiddels al weer na 2 uur in de middag en we zaten 50 km van Istanbul. Dat is dus een minpuntje. En we hadden beiden niet zo veel zin meer om het zelfde stuk met de auto nog een keer terug te rijden. Wij dus eerst op de fiets naar het dorp om boodschappen te doen en daarna zwemkleding aan en een lekkere duik in het zwembad en een beetje relaxen.
Alleen was dit eigenlijk weer een verloren dag.
Nieuwe plannig, de volgende morgen vroeg naar Istanbul. En eigenlijk zo veel mogelijk in 1 dag proppen, want maandag wilden we naar Griekenland voor een paar dagen vakantie (haha, vakantie in een vakantie dus, snap je hem nog, nu wij wel)
Zondagmorgen inderdaad al voor 9 uur op pad en we konden snel doorrijden zodat we voor 10 uur in het oude centrum waren.
Parkeerplek gezocht en dit bleek dus de nieuwe camping te zijn. Gewoon een parkeerterrein zonder enige voorziening waar je je caravan neer kon zetten.
Wij eerst naar de Haghia Sophia moskee. Wel een indrukwekkend gebouw, maar helaas stond binnen een deel in de stijgers, waardoor je er geen mooi beeld van kreeg. Dit is nu een museum en moest je gewoon entree voor betalen.
Volgende halte was de Blauwe moskee. Deze mag je zo in, maar wel zonder schoenen en de dames met een hoofddoekje. Een hoop jonge meiden maakten hier gelijk een showtje van waarbij ze elkaar op de foto zetten met alleen de ogen zichtbaar en zo.
Ook wel een indrukwekkend gebouw met mooi tegelwerk, maar hadden we meer van verwacht. Rook ook een beetje naar zweetvoeten. Wel zag het tapijt er nog schitterend uit terwijler toch duizenden mensen per dag overheen lopen. Thuis dus iedereen ook maar de schoentjes uit bij de voordeur.
Een stukje verder ligt het Topkapie paleis. Dus wij daar weer in.
Veel gebouwen waarvan sommigen voorzien van mooi tegelwerk. En een hoop pracht en praal met goud en zilver. Deels ook een museum met een verzameling wapens, sierraden en kleding. Een enorm complex met fraai uitzicht over de Bosporus. En een gezellig restaurantje met heerlijke chocoladetaart.
Verder wilden we nog met de lokale veerboot over de Bosporus richting Zwarte Zee. Die doet meerdere aanlegplaatsen aan en bij het eind wordt een lunch geserveerd. Hiervoor waren we echter inmiddels te laat, dus maar een kleine rondvaart genomen van anderhalf uur. Best leuk om de stad vanaf het water te zien. En je kan nog blijven zitten ook. Toegift was dat een oude bekende inmiddels binnenliep in de haven. Het passagiersschip Nieuw Amsterdam van de Holland Amerika Lijn. De passagiers kwamen we later tegen in de stad, allemaal met een stickertje op van de HAL en een groepsnummer.
Laatste punt op de agenda was eigenlijk de grote bazaar, maar we waren het gesjouw een beetje zat en de bazaar is aan de andere kant van de stad. Ook was het inmiddels al half 7 en we moesten ook nog terugrijden naar de camping. Wij dus terug richting auto via diverse kleine straatjes en kwamen daar in een kleine bazaar terecht. Wel ontzettend druk maar dat maakt het ook weer leuk. En Hil heeft nog wat thee gekocht. Dan valt toch ook de vriendelijkheid van de Turken op. Zeer behulpzaam en amicaal en uiteraard ook wel uit op een beetje omzet. Maar ook als je niets koopt blijven ze vriendelijk.
Alleen soms wel oppassen geblazen. Bij afrekenen van de parkeerplaats bleek dat we ook wat vreemd wisselgeld hadden gehad bij een van de verkopers. Geld uit een onbekend land. In elk geval geen Turkse Lira's. Weer een goede les voor de volgende keer.
Om 8 uur waren we, na een snelle rit, weer terug op de camping en sprong Tosca ons zowat om onze nek.
Even lekker gegeten en daarna genieten van de krekels in de buurt en zo af en toe wat geblaf van een stel honden. En dat alles bij een aagenaam temperatuurtje en eindelijk wat minder wind. Want vanaf het moment dat we Turkije binnengegaan zijn woei het hard, wat overdag wel lekker is.
Vanmorgen, maandag, waren we voor 10 uur op pad richting Griekenland. Eigelijk een beetje saaie dag, maar we schoten wel lekker op. Alleen bij de grens was het weer moeilijk. Bijna net zo moeilijk als Turkije binnen gaan. Alle papieren werden weer gecontroleerd, Vervolgens nogmaals paspoortcontrole en daarna nog een post die weer apart het kenteken van de auto en caravan controleerde. Maar goed dat ze niet binnen de Eurozone vallen, want dan staan er heel wat man op straat.
Opvallend is dat je bij de supermarkt zelfs door een scanner moet en overal is veel bewaking aanwezig. Lijkt er op dat er niet veel onderling vertrouwen is hier.
Bij de Griekse grens hadden we de pech dat het erg rustig was vandaag en de heren dus veel tijd overhadden. De auto werd voorzien van een paar electroden of zo en dat probeerden ze ook met de caravan. Maar ja da´s alluminium en dan werkt het niet. Moesten dus alle kastjes open. Hil had ondertussen te horen gekregen dat ze op zoek waren naar mensensmokkel. Hoe ze dat dan meten dat snap ik niet, maar zal wel goed zijn. Zal toch niet zo zijn dat ze de voltage opvoerden in de hoop dat er iemand zou gaan schreeuwen terwijl hij geëlectrocuteerd werd. Na een half uurtje konden we weer verder en hadden de heren een leuke oefening gehad.
Vandaag wel een topdag want we hebben meer dan 550km afgelegd en staan nu op Camping Rea in Vourvourou, Griekenland. Dat ligt op Sithonias, de middelste vinger van het schiereiland onder Thessaloniki. Even een paar dagen relaxen voordat we weer langzaam maar zeker terug gaan via Sophia en Belgrado. We hebben er inmiddels wel 4.650km op zitten. De auto is dus goed ingereden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley