Op weg naar Etosha
Blijf op de hoogte en volg Hans
17 September 2012 | Namibië, Swakopmund
Ik dacht vandaag een redelijk rustig dagje te krijgen. 50 km langs de rivier naar Ruacana en dan zuidwaards naar de westelijke ingang van het Etosha National Park,Galton Gate. Rustig langs de rivier gereden en onze opgedane kennis van de vogeltjes in de praktijk gebracht. We hebben er diverse gezien, maar de benaming was ons ontschoten.
Ook nog een Himba dorpje bezocht en wat foto's gemaakt. En daarna in Ruacana voor de verandering weer eens getankt en wat boodschappen gedaan.
Vanaf daar was de weg goed begaanbaar en na 100 km ging het over in asfalt. Lekker doortuffen dus. Vlak voor de westelijke toegang naar Etosha kwamen we bij een soort grenspost. Hier werd gecontroleerd op vervoer van vee en vleesproducten. Nu hadden we net s'morgens voor 3 dagen vlees ingekocht en dat konden we hier ter plekke weer inleveren. Ik er de pest in en heb ze aangegeven dat ik dit als diefstal zag en dat ze die zelfde avond natuurlijk een geweldige braai zouden hebben met al hun buurtjes. Volgens de beambte was dat niet waar, want het werd allemaal vernietigd. Ik kon eventueel in het volgende dorp weer nieuw kopen zei hij nog. Later bleek dat het hier wel 2 x zo duur was. Zal de overheid dus ook nog een graantje van meepikken.
Toen kwam de tweede teleurstelling. Wij hadden niet de juiste vergunning om via de Galton Gate het park binnen te mogen. Gevolg was dat we in plaats van nog 180 km nu opeens bijna km moesten rijden naar de Anderson Gate. En dan moesten we flink doorrijden want die ging om 18:40 uur dicht.
Gassen dus. Een eind verderop de 3e verrassing. Oom agent met een lasergun. In de midle of nowhere. Terwijl ze hier nog niet eens een pinautomaat behoorlijk kunnen laten werken.
Gelukkig reden we daar net 120 dus weer een meevaller.
Daarna kwam in de buurt van de Anderson Gate steeds meer rook en stank onze kant op. Een flink deel van het park stond in brand en er hing een flinke damplaag over het park die zelfs de horizon verduisterde. Maar we waren op tijd binnen en kwamen al direct zeebra's, giraffen en olifanten tegen. Dat gaf moed voor de volgende dagen.
Campertje neergezet op de camping in Okaukuejo, gegeten en daarna nog even bij de verlichte Waterhole gaan kijken. Daar waren een paar olifanten, neushoorns en giraffen om te drinken. En op de achtergrond zag je de vele vuren in de verte. Bizar gezicht.
Ook nog een Himba dorpje bezocht en wat foto's gemaakt. En daarna in Ruacana voor de verandering weer eens getankt en wat boodschappen gedaan.
Vanaf daar was de weg goed begaanbaar en na 100 km ging het over in asfalt. Lekker doortuffen dus. Vlak voor de westelijke toegang naar Etosha kwamen we bij een soort grenspost. Hier werd gecontroleerd op vervoer van vee en vleesproducten. Nu hadden we net s'morgens voor 3 dagen vlees ingekocht en dat konden we hier ter plekke weer inleveren. Ik er de pest in en heb ze aangegeven dat ik dit als diefstal zag en dat ze die zelfde avond natuurlijk een geweldige braai zouden hebben met al hun buurtjes. Volgens de beambte was dat niet waar, want het werd allemaal vernietigd. Ik kon eventueel in het volgende dorp weer nieuw kopen zei hij nog. Later bleek dat het hier wel 2 x zo duur was. Zal de overheid dus ook nog een graantje van meepikken.
Toen kwam de tweede teleurstelling. Wij hadden niet de juiste vergunning om via de Galton Gate het park binnen te mogen. Gevolg was dat we in plaats van nog 180 km nu opeens bijna km moesten rijden naar de Anderson Gate. En dan moesten we flink doorrijden want die ging om 18:40 uur dicht.
Gassen dus. Een eind verderop de 3e verrassing. Oom agent met een lasergun. In de midle of nowhere. Terwijl ze hier nog niet eens een pinautomaat behoorlijk kunnen laten werken.
Gelukkig reden we daar net 120 dus weer een meevaller.
Daarna kwam in de buurt van de Anderson Gate steeds meer rook en stank onze kant op. Een flink deel van het park stond in brand en er hing een flinke damplaag over het park die zelfs de horizon verduisterde. Maar we waren op tijd binnen en kwamen al direct zeebra's, giraffen en olifanten tegen. Dat gaf moed voor de volgende dagen.
Campertje neergezet op de camping in Okaukuejo, gegeten en daarna nog even bij de verlichte Waterhole gaan kijken. Daar waren een paar olifanten, neushoorns en giraffen om te drinken. En op de achtergrond zag je de vele vuren in de verte. Bizar gezicht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
